بعضاً بعضی از نوجوانها و یا افرادی که قلب پاک و دل صافی دارند، به این نیّت که هر چه بیشتر به خدا تقرّب پیدا کنند ومحبوب خداوند وامام زمانشان(عج) بشوند، دنبال دستورالعملها و ذکرها ومستحبات عجیب وغریبی میگردند تا با انجام آنها خودشان را به خدا نشان بدهند وهر چه بیشتر به تقرّب الهی برسند. باید خدمت این عزیزان عرض کرد که انجام خودسر مستحبّات واذکاری که تو کتابهای مختلف نوشته میشود درغالب موارد اصلاً کار درستی نیست و چه خطراتی که ندارد؛ "از به هم خوردن زندگی عادی خانوادگی بگیر تا دیوانگی وراهی تیمارستان شدن" که خدای نکرده ممکن است دامنگیر شما شود! اولاًانجام مستحبات دینی مخصوصاً اذکار، حتماً باید با تجویز واجازه عالم ربّانی باشد. دوماً شما فکر نکنید که هر کس زیاد ذکر میگوید و حالات عجیب وغریبی دارد پس محبوب خدا است، بلکه ملاک محبوب بودن نزد خداوند، در مرحله اول زندگی در زیر سایه دستورات دینی و عمل به وظایف خانوادگی، تحصیلی واجتماعی است؛ و در مرحله دوم ارتباط داشتن با یک عالم ربّانی هم خالی از لطف نیست. در حدیث شریف خود خداوند اولین قدم برای محبوب شدن بنده اش را از زبان امام صادق(علیه السلام)به ما نشان داده.
«قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَیمَا تَحَبَّبَإِلَیَ عَبْدِی بِأَحَبَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَیْهِ»(1) «خداوند متعال میفرماید:بنده من با هیچ چیز بهتر از آنچه بر او واجب کرده ام محبوب من نمیشود»
تقریباً از سیاق متن مورد دوم معلومه که خطاب ما به همه کسانی که زیاد ذکر میگویند نیست، بلکه مخاطب ما کسانی هستند که بدون توجه به وظایف خانوادگی، اچتماعی وتحصیلی وبدون مراجعه و و مشورت با یک عالم ربانی، خودسر ذکر میگویند. در واقع اگر کسی مقدمات لازم را فراهم کند، ذکر گفتن وانجام عبادت های مستحب زیر نظر عالم ربانی خیلی هم عالی است.
کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند. اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
تشکر