یکی از آفات بسیار خطرناک پیش پای طالبان سعادت بطالت و غرق شدن در لذت های وهمی است، آنان که به مقامات بالای توحیدی رسیده اند همگی از ساعات و روزها و اوقات خود مراقبت می کردند تا مبادا گرفتار بطالت و بیهوده کاری شوند . قدیم در نجف اشرف رسم بر این بوده که 

دقت کردید بعضی آدم ها هنگام نمازیا طهارت چقدر از خودشان وسواس به خرج میدهند
مثلاً برای غسل کردن آنقدر روی خودشان آب میریزند که اگر کسی او راببیند کاملاً متوجه میشود که ایشان دارد در مصرف آب اسراف میکند
یاهنگام طهارت آنقدر خود رامیشویند و استبراء میکنند که نزدیک است به خودشان صدمه بزنند