مصاحبه حضرت استاد آیت الله شوشتری، منتشر شده در نشریه پرتوی از نور مجرد، ویژه نامه همایش بیستمین سال رحلت علامه طهرانی، صفحه ۹۶
متن ذیل قسمتهائی از مصاحبه ای است با حضرت آیت الله شوشتری مد ظله العالی در باب کیفیت آشنائی با مرحوم علامه آیت الله سید محمدحسین حسینی طهرانی و سپس مرحوم آیت الله علامه طباطبائی و
برای ملاقات و شرفیابی به محضر عالم عظیم الشأن، عارف صمدانی، مرحوم آیت الله حاج شیخ علی آقا پهلوانی تهرانی رحمه الله مشهور به سعادت پرور به بهانه های مختلفی
مرحوم آیت الله علی سعادت پرور تهرانی در آخرین جلساتی که با شاگردان خاص خودشان داشتند، فرموده بودند:
مردنم را به من نشان دادند، واضح واضح، و هم اکنون نیز آن زمان برایم مشهود است.
دیدم که انبیا و اولیای الهی(ع)
سوال
امام حسن مجتبی(علیه السلام) امام بودند وطبق عقاید ما، ائمه اطهار(علیهم السلام)نه تنها دارای علم غیب هستند بلکه به خاطر مقام امامت صاحب علوم بینهایت
امام الصادق «ع»
«الایمان عمل کلّه، و القول بعض ذلک العمل»(۱)
«ایمان سرتاسر عمل است وگفتار بخشی از آن عمل»
امشب وقتی که چشمم به این حدیث شریف افتاد، به ذهنم رسید که این حدیث شریف کسانی را مخاطب قرار داده که فقط اهل حرف از خدا وپیغمبر و انسانیت هستند ولی وقتی هنگام عمل میشود بهانه گیری ها وشانه خالی کردن ها شروع میشود.
بعد از اینکه کمی بیشتر
«البِرُّ ما سَکَنَت إلَیهِ النَّفسُ ، وَ اطمَأَنَّ إلَیهِ القَلبُ ، وَ الإِثمُ ما لَم تَسکُن إلَیهِ النَّفسُ ، وَ لَم یَطمَئِنَّ إلَیهِ القَلبُ ، وَ إن أفتاکَ المُفتونَ»
«نیکی ، آن است که سینه ات ، بدان آرامش یابد؛ و گناه ، آن است که در سینه ات خَلَجان کند، هر چند مردم در باره [درست بودن ]آن ، برایت فتوا دهند»
توضیح
همانطور که درحدیث شریف مشاهده میکنید ملاکی که رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) برای تعریف وتشخیص«برّ ونیکی»