بدون شک همه پدر ومارد ها دوست دارن که فرزندانشان انسانهای باهوش، بردبار وموفقی باشند و بعضاً چه کتابهایی که نمیخوانند وچه کلاس هایی که  کودکانشان را نمیفرستند.

از بس در زبان وکلام از بی ارزشی دنیا گفتند وگفتند، وآنقدر ما در عمل تأثیر واهمیّت داشتن یک زندگی پر عافیت وراحت را برای رسیدن به قلّه های موفقیت چه در معنویت وچه در تحصیل علم حس کردیم که دیگر

می‏گویند که جوانی عاشق دوشیزه‏ای شده بود، پدر و مادر دختر مانع ازدواج شدند. جوان بسیار کوشید. خرج‏ها و خواهش‏ها کرد و زحمت‏ها کشید تا سرانجام دختر در حباله او درآمد. مدّت‏ها با هم زندگی کردند، کانون خانوادگی گرم و باطراوت بود، امّا رفته‏ رفته لهیب عشق فرو نشست

بعضی ها هستند که پای سخنرانی های اخلاقی زیاد نشسته‌اند و مطالعات خوبی در مورد اخلاق و تربیت کرده‌اند و همین امر باعث شده مطالب زیادی

تا حالا فکر کرده اید که راحترین کاری که انسان میتواند بکند چیست؟
شاید بگویید آب خوردن.
ولی باید بگویم که آب خوردن هم زحمت دارد چرا که

رابطه اجتماعی و معاشرت با مردم در خلقت ووجود انسان نهادینه شده وگریزی از آن نیست؛ معاشرت وهمنشینی در وجود انسانها یک امر فطری است که در سنین مختلف شدت وضعف دارد، مخصوصاً در سنین نوجوانی که نوجوانها

بعد از اینکه هفت سال از عمر کودکمان گذشت ودیگر شناخت تقریباً کاملی از محیط پیرامون خود پیدا کرد ودیگر آن جسارت و بی باکی هفت سال اول که بدون پروایی وترسی خود را در معرض هر کاری قرار میداد

کودک در هفت سال اول زندگی همانطوری که همه شما میدانید ذهنش ناقص، بدنش ضعیف ودر عین حال پر انرژی و پر سرو صداست.
در این سنین کودک به یک نگهبان وسرپرست

.

هر انسانی به صورت طبیعی میتوانند دید محدودی نسبت به زندگی ومسائل مختلف مرتبط با زندگی داشته باشد، این محدودیت برای این است که هر انسان فقط در یک محیط محدود وبا یک روابط محدود زندگی خود را جلو برده.

چه بگویم از آدمی که همینطور سرش را پایین انداخته و در اجتماع رفت وآمد میکند وبا همه کس نشست وبرخواست میکند، بدون اینکه ملاکی برای انتخاب اطرافیان ودوستانش داشته باشد.

چه کدورتهایی که دربین ماها نیست، چه ذهنیت هایی که در ذهن ما دایماً در حال تولید نیست، چه ساعات ولحظات خوشی که به خاطر همین ذهنیتهایی که دایماً در ذهن ما درحال بالا وپایین رفتن هستند که از دست نمیدهیم،

متأسفانه بعضی از والدین هستند که خیال میکنند، بچه خودش برای خودش بزرگ میشود ولازم نیست که زیاد فکر خود را مشغولش بکنیم.

متأسفانه بعضی از والدین هستند که تصورشان این است که اگر به فرزندمان احترام بگذاریم و به او روی خوش نشان بدهیم این کار باعث میشود آنها گستاخ ولوس بشوند و به مقام والدینشان احترام نگذراند ₍₁₎

مرحوم حاج محمد علی فشندی تهرانی تشرفاتی به طور مکرر به محضر مقدس حضرت ولی عصر ( ارواحنا فداه) داشته اند و این تشرف در مسجد مقدس جمکران اتفاق افتاده است

در حیاط مسجد مقدس جمکران مشغول

در صحنه بودن امام حق یعنی

یک جمعیتی تا پای کار تا آخر باشند.

لذا اماحسین(علیه السلام) فرمودند

"من اصحابی با وفاتر از شما ندیدم"

قیام وحاکمیت امام حق آن وقتی تحقق پیدا میکند که افرادی همراه او تا آخر ثابت قدم باشند در پیاده کردن دستورات الهی درتمامی شؤون زندگی واز چیزی جز حق نترسند.

فرزند ما آیینه برخورد و رفتار ماست.

چرا؟

چون کودک ما از وقتی چشم باز کرده وپا به دنیا گذاشته بیشترین لحظات عمرش را کنار پدر ومادرش سپری کرده وبدون شک از رفتار وبرخوردهای آنان الگو برداری خواهد کرد.

 در بسیاری از آیات قرآن، خداوند انسان‌ها را به علت تعقل نکردن مؤاخذه کرده و با عباراتی؛ مانند:

«أَ فَلا تَعْقِلُون»₍₁₎، «أَفَلا تَتَفَکَّرُون»₍₂₎ و «أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآن»₍₃₎

«آیا نمى‏‌اندیشید؟» و «آیا در قرآن تدبر نمی‌کنید؟»

 «لِلْفُقَراءِ الْمُهاجِرینَ الَّذینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ أَمْوالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً وَ یَنْصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُون»₍₁₎

«(از غنایم سهمى) از آن فقراى مهاجر است که از خانه و اموالشان بیرون رانده شدند، آنها در پى فضل و خشنودى خدا هستند که خدا و رسولش را یارى مى‏کنند، آنها در حقیقت راستگویانند»

آیات مبارکه فوق بیانگر حالات کسانی است که قبل از فتح مکه، از مکه به مدینه هجرت کردند

بعضی از والدین خیال میکنند که اگر آب ونان و پوشاک فرزندشان تأمین شود دیگر همه کار ووظیفه آنها در قبال فرزندشان انجام شده، ولی غافل از اینکه

 بدون شک این باور کردنی نیست که کسی ادعا کند

"پدر ومادری را میشناسد که فرزندان خود را دوست ندارند."

زیرادوست داشتن فرزند، امرى غریزى است‏.₍₁₎

بعضی از اوقات یک عده هستند که وقتی بهشون میگی اخلاق ورفتارت رو درست کن در جواب میگن که" دست خودم نیست، ارثیه"!

واقعیت این است که راست میگن"ارثیه" دست

در کتاب لهوف، اشعاری دیدم که منسوب بود به حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) وبعد از مطالعه اشعار با توجه به مضامین بالا ومعرفتی این اشعار بعید دانستم که این اشعار از غیر معصوم صادر شده باشد.

امام حسین(علیه السلام)

در تکمیل بحث های گذشته که در مورد عدل ومساوات داشتیم باید به یک نکته بسیار مهم توجه کرد واز آن غافل نشد.

عدل ومساوات هیچ وقت بدین معنی نیست که ما بدون توجه به سن، جنسیت، موقعیت اجتماعی

شاید در خیلی از خانواده های چند فرزندی دیده باشید که فرزندان رابطه خوبی با هم ندارند وبیشتر اوقات مشغول جر وبحث هستند وهر کس هم که بخواهد آنها را از هم جدا کند ومشکل را حل کند شاید به طور موقت موفق به انجام این کار شود ولی بعد از مدتی باز "روز از نو روزی از نو"

یکی از دغدغه هایی که غالب والدین دارند این است که چگونه با فرزندان خود رفتار کنند تا بتوانند آنها را تحط کنترل وتربیت خود نگه دارند.

جواب این سؤال میتواند در قلم خیلی ساده

یکی از ایرادهایی که به مکتب تشیع میگیرند این است که چرا شیعیان در این زمان که دشمنان اسلام  بیشتر از هر زمانی دنبال ایجاد تفرقه هستند دست از عقاید خود نمیکشند واز مذاهب جمهور مسلمانان پیروی نمیکنند،

تصور کنید فرزندشما بزرگ شده است وصاحب زن وفرزند است.

از اوتوقع دارید که انصاف را رعایت کند ودر کارهای خانه یا بیرون شما را تنها نگذارد، ولی بر خلاف توقع شما او خیلی کم به شما سر میزند وبیشتر اوقاتش را صرف امور وکارهایی که خودش دوست دارد.

بدون شک اولین محیطی که کودک در آنجا تربیت میشود و نحوه برخورد با دیگران وحضور در اجتماع را یاد میگیرد خانواده است، وبدون شک اولین کسانی که الگوی کودک دراین امر قرار خواهند گرفت پدر ومادر است.

یکی از ایرادهایی که مذاهب جمهور به مکتب تشیع میگیرند این است که شما چرا دراین زمان که از طرفی رهبرتان واز طرفی مراجعتان به وحدت بین شیعه وسنی تاکید میکنند دست از عقاید وتفکرات خودتان بر نمیدارید واز مذاهب جمهور پیروی نمیکنید؟₍₁₎

قال الامام الصادق(عَلَیْهِ السَّلامُ )

«اِعْدِلُوا بَیْنَ اَوْلادِکُمْ کَما تُحِبّونَ اَنْ یَعْدِلُوا بَیْنَکُمْ.»

«بین فرزندان خود به عدالت رفتار نمایید، همان طور که مایلید فرزندان شما بینتان به عدل و داد رفتار کنند»

حضرت در حدیث شریف یک مبنا و رکن تربیتی را برای ما مطرح میکنند

یکی از مسائلی که این روزها ومخصوصاً در ایام محرم خیلی به گوش میرسد ومطرح میشود بحث وحدت بین اهل تشیع واهل سنت است  که بطور مکرّر از طرف مقام معظم رهبری وسایر مراجع مکتب تشیع، به این امر توصیه شده وحتی فتوا هم صادر شده.

اصلی ترین حرف دین وادعای انبیاء (سلام الله علیها) این است که تنها کسی که  جهان را خلق کرده واداره میکند خود خداوند متعال است، وما به جز بندگی خدا وانجام وظایف دینی، اجتماعی و خانوادگی کار دیگری نداریم وهر چه که داریم وبدست آورده ایم به اذن خدا بوده؛ در واقع به عبارت دیگروعلمی تر میتوان گفت "ثمره نبوت توحید است

1- خودشناسی
2-توبه
3-انجام واجبات وترک محرمات
4-تفکر
5-ذکر(عام)
6-نظم درامور
7-برنامه خودسازی(مشارطه-مراقبه-محاسبه)
8-توسل به معصومین
9-شناخت اجمالی ومراحل ومشکلاتی که وجود دارد
10-مشورت وهمراهی با عالم ربانی در تمامی مسیر

«وَجَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إیتاءَ الزَّکاةِ وَ کانُوا لَنا عابِدین»_(۱)

«وآنان را پیشوایان نمودیم تا به فرمان ما رهبرى کنند، و انجام کارهاى نیک و نماز و زکات دادن را به آنان وحى کردیم و همه پرستندگان بودند»

توضیح

ضمیر موجود درفعل "جعلناهم" قاعدتاً باید به آیات ماقبل که مربوط به حضرت ابراهیم(سلام الله علیه)وذریه ایشان که حضرت اسحاق ویقوب است برگردد.

«یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتیلا»_(۱)

«در آن روز که هر گروهى با پیشوایشان بخوانیم، آنان که نامه عملشان را به دست راست داده‏اند آن را مى‏خوانند و کمترین ستمى به آنها نخواهد شد»

توضیح

در فراز اول آیه شریفه نکاتی بسیار مهم مطرح شده است به جدیت تمام باید مورد بحث وگفتگو قرار بگیرد.

أمیر المؤمنین علی (علیه السلام)

«توقوا الذنوب فما من بلیة و لا نقص رزق الا بذنب، حتى الخدش و الکبوة »₍₁₎

«از گناهان دوری کنید چرا که هیچ حادثه ای پیش نمی آید وروزی انسان کم نمیشود مگر به خاطر گناهانش؛ حتی خراشیده شدن صورت، افتادن ویا ناراحتی»

ترجمه لغات

1-وِقَایَة نگهداشتن چیزى است که زیان و ضرر مى‏رساند تَقْوَى‏- انسان نفس و جان خود را از آنچه که بیمناک از آن است نگهدارد، این حقیقت معنى تقوا است سپس گاهى خود خوف و ترس‏ تَقْوَى‏ نامیده شده. ₍₂₎

وقتی حقیقت انسان به ظهور رسید، باطن و سرّ آدمی خود را نشان می دهد
 انسان صاحب سرّ است لکن این اسرار فتح نمی شود و کشف نمی گردد. انسان باید اسرار درون خود را فتح کند.
آیا خودت را فتح کرده ای؟! انسانها می خواهند در بیرون از خود به فتح برسند ولی از حقیقت خود غافل اند و سرّ خود را فتح نکرده اند

در جوانی که نشاط و توان بود با مکاید شیطان و عامل آن که نفس اماره است، سرگرم به مفاهیم و اصطلاحات پر زرق و برقی شدم که نه از آنها جمعیت حاصل شد، نه حال و هیچگاه در صدد به دست آوردن روح آنها برگرداندن ظاهر آنها به باطن و ملک آنها به ملکوت برنیامدم، و گفتم:

اگر انسان اعتصام به خدا داشته باشد خداوند نتعال سرپرستی خوبی از انسان میکند.

سرپرستی  خدا به این است که انسان ارتباطش با خدا همواره نزدیک وتنگاتنگ میشود.

وخدای متعال کاری میکند که انسان با دیگران یک ارتباط خاصی پیدا کند.