عظمت تلاوت سوره توحید

مرحوم آیت الله علی سعادت پرور تهرانی در آخرین جلساتی که با شاگردان خاص خودشان داشتند، فرموده بودند:

مردنم را به من نشان دادند، واضح واضح، و هم اکنون نیز آن زمان برایم مشهود است.

دیدم که انبیا و اولیای الهی(ع) در تشییع جنازه ام شرکت کرده اند و این به خاطر آن است که بنده چهل سال در وقت سحر با توجه، صد مرتبه سوره «قل هو الله احد» را می خواندم و به روح یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر هدیه کرده ام.»

 عظمت تلاوت سوره توحید، در فرمایشات معصومین علیهم السلام

امیرالمؤمنین علیه السّلام نقل می‏نماید که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم فرمودند:

«کسی که به هنگام خواب صد بار سوره توحید را بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال او را می‏بخشد.» ₍₁₎

همچنین از امیر المؤمنین علیه السّلام نقل شده است که فرمودند:

«کسی که پس از نماز صبح، یازده بار «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بخواند، در آن روز گناهی از او سر نمی‏زند؛ گرچه شیطان خوار شود(یعنی شیطان هر چه تلاش کند، نتواند انسان را به گناه بکشاند و بدین ترتیب خوار شود).»₍₂₎

امام صادق علیه السّلام از پدرش روایت نموده که پیامبر خدا صلّی اللَّه علیه و آله بر جنازه سعد بن معاذ نماز گزارد و فرمود:

«به راستی، نود هزار فرشته بر او نماز گزاردند که جبرئیل نیز در میان آنان بود. از جبرئیل علیه السّلام پرسیدم که او از چه رو استحقاق نماز شما را یافت؟

جبرئیل علیه السّلام گفت: از آن رو که در حال ایستاده و نشسته و سواره و پیاده و در حال رفت و آمد، سوره توحید را تلاوت می‏کرد»₍₃₎

امام صادق علیه السلام فرموده اند:

«هر که دچار مرض و یا گرفتاری شود و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ نخواند و در آن بیماری و شدّت بمیرد از اهل آتش است.»₍₄₎

و «هر که به بستر رود و (توحید) را یازده بار بخواند خانه او و همسایگانش مصون است.» ₍₅₎

امام کاظم علیه السّلام از پدرش امام صادق علیه السّلام روایت نموده که امام علی علیه السّلام فرمود:

«هر که نماز صبح را به جا آورد و پس آنگاه سوره توحید را یازده بار تلاوت کند، در آن روز گناهی مرتکب نشود هر چند شیطان بخواهد.»₍₆₎

---

_پاورقی

_{1-الکافی، ج ۲، ص ۵۳۹}

_{2-ثواب‏الأعمال و عقاب الاعمال، ص ۲۷۷}

_{3-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه حسن زاده، صفحه ۲۹۵}

_{4-وسائل‏ الشیعه، ج ۶، ص ۲۲۴}

_{5-ثواب‏ الأعمال و عقاب الاعمال، ص ۱۲۸}

_{6-مجلسی، بحارالأنوار، ج ۸۳ ص ۱۳۵}