کار خیر از بخشش مال تا گذشتن از جان تا دست‌گیری از نیازمندان و کمک به از کار افتادگان و حتّی سرپرستی از یتیمان و بی‌خانمانان همه و همه در عرصه قیامت برای کسانی که با عقیده سالم دست به این کارها زده‌اند اجر و ثواب به همراه دارد، امّا جدای از این امور و در کنار این امور و حتّی به عبارت دقیق‌تر در خود این امور نحوه ارتباط و ارادات شما به پیامبر اسلام محمّد مصطفی(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) حرارتی است که اگر در قلب انسان شکل گرفته باشد و به زبانش جاری شده باشد، به تنهایی سنگین‌تر و چشم‌گیرتر از سایر اعمال در قیامت به جلوه در خواهد آمد.

امام صادق(علیه‌السلام)
«اَثْقَلُ ما یُوضَعُ فِی الْمیزانِ یَوْمَ الْقِیامَةِ الصَّلاةُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی اهْلِ بَیْتِهِ»
«سنگین‌ترین چیزی که در قیامت در ترازو قرار می‌گیرد صلوات بر محمد و آل محمد است.»

وسائل الشیعة: 197/7، باب 35

اختیار هیچ چیزی از دنیا و آخرت نیست که در دست محمّد و ال محمد_{(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله)} نباشد و هیچ راه وصالی هم نیست برای کسی که به دنبال غیر محمّد و ال محمّد_{(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله)} باشد

امام صادق_{(علیهم‌السلام)}
«إِجْعَلُونا مَخْلوقینَ وَ قُولُوا فینا ما شِئْتُم؛ فَلَنْ تَبْلُغُوا»₍₁₎
«ما را آفریدۀ خدا بشمارآورید وهرچه می‌خواهید درباره ما بگویید، با این‌حال باز به مقام ما نخواهید رسید»

پاورقی
1-بصائرالدرجات، ص۲۴۱- بحارالانوار، ج۲۵، ص۲۷۹

انسان کامل معصوم  مَثَلُ الله و بحر موّاج توحید است و کلام او موجی از دریای حقیقت و وجودش چشمه جوشان علم است که تشنگان را سیراب و کوزه وجود واردان را پر می کند

ارتباط با کلام امام معصوم(علیه‌السلام) یعنی حضور بر سر سفره فیض او و پر کردن کوزه جان از 

 بر اساس شواهد قرآنی و بیانات معصومین علیهم السلام انبیاء و اولیاء الهی طبیبان بشریت اند، هم از حیثجسمانی  و هم از حیث روحانی.

اما اصلی ترین وظیفه انبیاء و اولیاء الهی ارائه راه درمان های عملی به بشریت بوده است ، امیر المومنین علیه السلام  پیرامون رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :

انسان وقتی در جاده محبت قرار گرفت محبت  یخ های سخت بشریت او را ذوب کرده و از سردی خارج می شود ، در این هنگام چشمه حیات ابدی از جان انسان جاری می شود . رفته رفته انسان می بیند که همانند آبی زلال و در مراحل بعدی می بیند که بسان رودخانه ای به حرکت در آمده است ،  این جاست که هم خودش زنده شده هم دیگران را

سیر در عالم معنویت همانند حرکت در خیابانها و بیانها نیست ، حرکت در متن جان است . باید دانست در تمامی کارها برای موفقیت، نیازمند آموزش و تربیت شدن زیر نظر مربی کامل هستیم تا جایی که فرموده اند :

 مسیر تعالی انسان حد یقف نداشته و مقصدی لایتناهی است ، فرمودند :

﴿أَنَّ إِلى رَبِّکَ اَلْمُنْتَهى﴾ [1]    قطعا منتهی و غایت همه امور به سوی پروردگارت منتهی می‌گردد؟!

﴿إِنَّ إِلى رَبِّکَ اَلرُّجْعى﴾ [2]    به یقین بازگشت (همه) به سوی پروردگار تو است!

انتهاء و نهایت رجوع انسان به سوی خداست و  از آنجا که خدای متعال