انسان تا انسان است و تا تعلّقات و وابستگی‌های دنیوی خود را حفظ کرده است، دیده شدن و در مقابل کار نیک مورد تحسین و احترام دیگران واقع شدن از جمله نیازهای طبیعی اوست که اگر این احترام و این تحسین را از او سلب کنیم طبق روایات نه تنها قدر نعمت خداوند را ندانسته‌ایم بلکه ممکن است لعن و نفرین خداوند را هم برای خود خریده باشیم


امام‌صادق_{(علیه‌السلام)}
«لَعَنَ اللّه  قاطِعی سُبُلَ المَعروفِ، قیلَ وَ ما قاطِعوا سُبُلِ المَعروفِ؟ قالَ: اَلرَّجُلُ یُصنَعُ إلَیهِ المَعروفَ فَیَکفُرُهُ ، فَیَمتَنِعُ صاحِبُهُ مِن أن یَصنَعَ ذلِکَ إلی غَیرِهِ»₍₁₎
«خدا لعنت کند راهزنان نیکی را، سئوال شد راهزنان نیکی چه کسانی هستند؟ فرمودند: کسی که به او نیکی شود، و او ناسپاسی کند، در نتیجه نیکوکار را از نیکی به دیگران باز دارد»

پاورقی
1-کافی(ط-الاسلامیه) ج4، ص33