خداوند برای شهدای کربلا و اصحاب اباعبداللّهالحسین(علیهالسلام) مثل امام و مقتدایشان شرایطی حاصل کرد که بتوانند تمام ایمان، عشق و صداقت باطنی خود را در پیروی و تبعیت از رهبرشان به ظهور برسانند و همین امر باعث شد که مقام شهدای کربلا و اصحاب حضرت در بین اصحاب و پیروان سایر ائمه اطهار(علیهمالسلام) ممتاز، چشمگیر و کمنظیر معرفی شود، چرا که برای کمتر کسی این امکان پیدا میشود که بتواند تمام عشق و علاقه باطنی خود به امامش را در این دنیا به ظهور برساند و به مردم جهان نشان دهد.
اباعبداللّهالحسین(علیهالسلام) قبل از رسیدن به کربلا و در منزلگاهای مختلف به هر مناسبتی صادقانه و صریحانه به طور مستقیم و غیر مستقیم خبر از آنچه در پیشرو اتفاق خواهد افتاد میدادند و همین امر باعث میشد افراد و گروههای زیادی از مردم که به دنبال او میافتادند از اطرافش پراکنده شوند و این امر علّتی نداشت جز آنکه ایشان فقط به دنبال عاشقان و صادقان در ولایت و ایمان بود و از همراهی افرادی که دنبال منافع خود بودند اکراه داشت