«امام صادق (علیه السلام):
«لَا یَرَی أَحَدُکُم إِذَا أَدخَلَ عَلَی مُؤمِنٍ سُرُوراً أَنَّهُ عَلَیهِ أَدخَلَهُ فَقَط بَل وَاللَّهِ عَلَینَا بَل وَاللَّهِ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلم»(1)
«کسی از شماها گمان و خیال نکند اگر مؤمنی را خوشحال کرد تنها او را خوشحال کرده باشد بلکه قسم به خدا علاوه بر ما اهل بیت علیهم السلام ؛ پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم را هم شاد و مسرور نموده است»
برای هر کس افتخاری است، عملی را انجام بدهد که باعث شاد کردن پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) واهل بیت ایشان(علیهم السلام) شود؛ مخصوصاً در این زمان که توفیق زیارت اهل بیت(علیهم السلام) را از نزدیک نداریم. ولی با توجه به حدیث شریف وبا توجه به قسمی که امام صادق(علیهم السلام) خوردند دیگر هیچ جای شکی باقی نمیماند که احترام وشاد کردن دل مومنین به خاطر عقیده ومذهب آنها در واقع شاد کردن واحترام به پیشوایان وامامان آنهاست و در مقابل بی احترامی ومسخره کردن مومنین به خاطر دین وعقیده آنها، بی احترامی ومسخره کردن پیغمبر اکرم(صلی الله علیه واله) واهل بیت ایشان(علهیمالسلام)است.(2)
-------------------------
پاورقی
۱-الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص: 189،نویسنده: کلینی، محمد بن یعقوب، ناشر: دار الکتب الإسلامیة، مکان چاپ: تهران، سال چاپ: 1407 ق
۲-محمد جواد فاضل تهرانی
3-درباره مسخره کردن بیشتر بخوانیم
tahoor.com/fa/Articl