این ضرب المثل یکی از معروفترین ضرب المثل هایی است که علماء آن را به کار میبرند و از «آیه 143سوره مبارکه اعراف»الهام گرفته شده در واقع کنایه ای است برای کسانی که مباحث دینی ومعرفتی را فقط در بین کاغذ ها وسخنرانی های بزرگان دنبال میکنند
