بعضی از صفات پروردگار بر صفات دیگر غلبه دارند، بطور مثال پرودگار بیشتر از اینکه دنبال غضب و عذاب باشد دنبال رحمت و بخشش است و به همین طریق وقتی بندهای خطا میکند و به بیراهه میرود بلافاصله عذاب او را به خاطر نافرمانی شامل حالش نمیکند و فرصتی میدهد.
هر انسانی در روی این کره خاکی از آن جهت که چشمش به آسمانهای بالا بسته است و متوجّه عزّت و جلال خداوند نیست، میتواند تحت تأثیر دنیا و لذّتهای زودگذر آن قرار بگیرد و بدون آنکه از جانب خداوند کیفری ببیند ـ به شرط آنکه برخلاف حجتی که از جانب خداوند برای او آمده عمل نکرده باشد ـ روزگارش را به گناه سپری کند.
امّا همین انسانی که عمرش را به گناهی سپری کرده فقط کافیست نیمنگاهی متوجّه خداوند شود و پی به اشتباهش ببرد تا به برکّت همان توجّه، همان خداوندی که در گناه گرفتار عذابش نکرد را بخشنده و مهربان ببیند و به سرعت دچار تغییر تحولات روحی شود. البته این عنایت خداوند در لحظه توبه و توجّه شامل حال انسان میشود و به شرطی ادامه پیدا میکند که انسان هم در همان حال توبه و متعهد به اصلاح آنچه ترک کرده بماند.
انسان زود متوجّه مهر و رحمت خداوند میشود و این به خاطر آن است که خداوند رحمتش بر غضبش پیشی دارد و اگر کسی خود را به خاطر اعمالش ناتوان، ناامید و شرمندهتر از آن ببیند که بتواند رو بسوی خدا کند و اظهار پشیمانی و توبه کند، شک نکند که گرفتار بازی شیطان شده و همان شیطانی که او را برای ارتکاب گناه وسوسه میکند، حالا در گوش او پیام ناامیدی و شرمندگی برای رفتن به در خانه خدا و توبه را نجوا میکند.
امام سجاد(علیهالسلام)
لیْسَ اَلْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَا کَیْفَ نَجَا وَ أَمَّا اَلْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَکَ کَیْفَ هَلَکَ مَعَ سَعَةِ رَحْمَةِ اَللَّهِ .
از اینکه کسی نجات یافته تعجّبی نیست، تعجّب از کسی است که با وجود رحمت گسترده الهی چگونه هلاک شده است؟!
بحار الأنوار , جلد۷۵ , صفحه۱۵۳
حجت الاسلام حکیمی
مهلّت توبه و بازگشت به سوی خوبیها از زیباترین اتفاقاتی است که خداوند برای بندگانش رقم زده است؛ در هر سنّی و با هر گناهی و به هر اندازهای فقط کافی است کمی دلت برای خوب بودن و پاک شدن به شوق بیافتد تا ببینی که خداوند را چطور خریدار دلهای شکسته و پشیمان خواهی یافت.
رشتۀ وصل ما و تو پاره نمیشود بیا
خدای تو منم چرا بندۀ غیر ما شدی؟
مرا بس است آه تو گذشتم از گناه تو
دست بده به دست من از چه گریز پا شدی؟
«قُلْ یا عِبادِی الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ»(1)
«ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید! از رحمت خداوند نومید نشوید(توبه کنید) که خدا همه گناهان را میآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
پاورقی
1-سوره مبارکه زمر آیه 53
بعد از پشیمانی و توبه از گذشته و همّت برای اصلاح آینده دیگر نباید نگران اعمال گذشته خود باشیم، چرا که این وعده و فضل و کرم خداوند غفّار رحیم است که آثار اعمال گذشته ما را نه تنها محو خواهد کرد بلکه به حسنات نیز تبدیل خواهد کرد.
«إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیما»(1)
«مگر آنکه توبه کند و مؤمن شود و عمل شایسته کند آن گاه خدا بدیهای این گروه را به نیکیها مبدل کند که خدا آمرزگار و رحیم است»
پاورقی
1-سوره مبارکه فرقان، آیه 70
ذکر "استغفرالله ربّی واتوب الیه" که چهار اسم شریف "غفّار"،"اللّه"،"ربّ" و"توّاب" در آن در جریان است، بدون شک در صورت داشتن صداقت و همراهی دل آدمی همانند آتشی که بر جان فولادهای سنگین میافتد و آنها را همچون مایع ذوب میکند، بر جان و قلب انسان خواهد نشست و آنها را از کدورتها و آثار به جا مانده از هر تاریکی خواهد شست.
توبه از گناهان زیباترین اتفاق است
مهلّت توبه و بازگشت به سوی خوبیها از زیباترین اتفاقاتی است که خداوند برای بندگانش رقم زده است، در هر سنّی و با هر گناهی و به هر اندازهای فقط کافی است کمی دلت برای خوب بودن و پاک شدن به شوق بیافتد تا ببینی که خداوند را چطور خریدار دلهای شکسته و پشیمان خواهی یافت.
آمرزش گناهان وعده خداوند است به توبه کنندگان
وعده آمرزش و گذشت از گناهان از وعدههای پروردگار متعال به بندگان گناهکار خود است، آن بندگانی که پس از پشیمانی از کار خود دست نیاز و استغفار به سوی پروردگار عالم دراز میکنند و از اشتباه خود توبه میکنند.
«یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ تُوبُواْ إِلیَ اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسیَ رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّاتِکُم»(1)
«ای کسانی که ایمان آوردهاید، به درگاه خدا توبه کنید توبهای از روی اخلاص. باشد که پروردگارتان گناهانتان را محو کند»
بیم نبخشیدن وسوسه شیطان است
اگر کسی در دل خود این بیم را داشته باشد که خداوند او را نخواهد بخشید، باید بداند که این یک وسوسه شیطانی است که میخواهد او را از بازگشت به سوی خداوند و بنده شدن برای خالق مهربان عالم باز بدارد.
یک قاعده کلی در توبه کردن وجود دارد و آن این است که بعد از پشیمانی و استغفار از گناه دیگر آن گناه را تکرار نکنیم، که همین اقدام باعث آمرزش اشتباهات و جلب رحمت پروردگار به سوی ما خواهد شد.
برکات و منافع توبه
چه معاملهای پرسودتر و پرمنفعتتر از آمرزش گناهان گذشته و چه معاملهای دلچسبتر از پوشاندن اشتباهات و خطاهایی که اگر فاش شود آبروی انسان خواهد رفت.
عفو و بخشش گناهان اولین آثار توبه است
«وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئات»(1)
«واوست که توبه بندگانش را میپذیرد و از گناهان عفوشان میکند»
علاوه بر عفو وبخشش محوکردن گناهان از آثار دیگر توبه است
«اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ إِنَّهُ کاَنَ غَفَّارًا»(3)
«از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او آمرزنده است»
در ادمه غفران پروردگار نزول نعمتهای آسمانی و دادن فرزندان و وسعت در معاش وعده وعده دیگر پروردگار است.
«یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکمُ مِّدْرَارًا وَ یُمْدِدْکمُ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِینَ وَ یجَعَل لَّکمُْ جَنَّاتٍ وَ یجَعَل لَّکمُْ أَنهْارًا»(4)
تا از آسمان برایتان پى در پى باران فرستد، و شما را به اموال و فرزندان مدد کند و برایتان بستانها و نهرها بیافریند
عبد گناهکار من چرا ز من جدا شدی
بر در غیر رفتی و دور ز آشنا شدی
قرار ما نبود این، مرا رها کنی چنین
دیده ز هم گشا ببین خود به کجا رها شدی
پاورقی
1-سوره مبارکه تحریم آیه 8
2-سوره مبارکه شوری آیه 25
3-سوره مبارکه نوح ایه10
4-سوره مبارکه نوح ایات 11-12
رسول اکرم(صلی الله علیه وآله)
«کسی که بسیار استغفار کند خداوند برای هر غم او گشایشی و برای هر تنگی راهی برای او قرار می دهد و از جایی که گمان نمی برد به او روزی می رساند.»(1)
ذکر "استغفرالله ربّی واتوب الیه" که چهار اسم شریف "غفّار"،"اللّه"،"ربّ" و"توّاب" در آن در جریان است، بدون شک در صورت همراهی دل آدمی همانند آتشی که بر جان فولادهای سنگین میافتد و آنها را همچون مایع ذوب میکند، بر جان و قلب انسان خواهد نشست و آنها را از کدورتها و آثار به جا مانده از هر تاریکی خواهد شست.
و دلی که پاک از تاریکیها شود طبق بیان رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) خداوندعالم نه میگذارد گرفتار غمی بماند، نه میگذارد در مشکلات به بن بستی برسد، نه میگذارد در رسیدن روزیاش سر گردان بماند.
پاورقی
1-ابن ماجه، شماره 3819.