عبادت و زیاد نماز خواندن و روزه گرفتن همیشه نمی‌تواند امنیّت معنوی و اعتقادی انسان را حفظ کند و انسان را از فتنه‌ها و شبهات و سوالاتی که از دین و یا بر علیه مطرح می‌کنند محافظت کند، به همین جهت شاید یکی از دلایلی که در قرآن نزدیک به سیصد مرتبه مخاطب را به تفکر و تعقّل و آگاهی نسبت به مسائل مختلف دینی و اعتقادی دعوت کرده است همین باشد
امام صادق(علیه‌السلام)
«اَفضَلُ العِبادةُ اِدمانُ التَّفکُّرفی اللهِ و فی قُدرَتهِ»(1)
«برترین عبادت مداومت نمودن بر تفکّر درباره خداوند و قدرت اوست»
امام حسن‌عسگری(علیه‌السلام)
« لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ»(2)
«عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است»
پاورقی
1-الکافی،ج2،ص55
2-تحف العقول، ص442
هنگامی که «تکبیر الاحرام»(1) میگوییم ونماز را شروع میکنیم تاآخر نماز وتا وقتی که نماز تمام بشود بعضی کارها را نباید انجام دهیم واگر انجام دهیم نماز باطل میشود وباید از اول نماز بخوانیم؛ یکی از این کارها حرف زدن بصورت عمدی وآگاهانه است که در متن زیر تفصیل آن را با هم میخوانیم.
منظور از سوره یعنی سوره دوم در نماز های واجب؛ در هر نماز واجبی در رکعت اول ودوم یک حمد میخوانیم وبعد از حمد یک سوره کوتاه دیگر که غالباً مردم سوره توحید(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ/ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ/اللَّهُ الصَّمَدُ/لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ/وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدُ) میخوانند.
در موارد زیر اجازه داریم سوره دوم را در نمازها نخوانیم.
شاید خیلی برای شما پیش آمده که درمکانهای شلوغ مثل، مساجد، زیارتگاهها، یا اینکه در خانه در حال نماز خواندن هستید که یهو یک نفر ناخواسته پاش به مهر شما میخورد و مهر به طرف دیگری پرتاب میشود که دست شما به آن نمیرسد، یا اینکه بچه کوچک در خانه دارید ومی آید بازیگوشی میکند ومهر را بر میدارد.
