رسول اکرم_{(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله)}
»لِیَسأَل أحَدُکُم رَبَّهُ حاجَتَهُ، حَتّی‏ یَسأَلَهُ المِلحَ، وحَتّی‏ یَسأَلَهُ شِسعَ نَعلِهِ إذَا انقَطَعَ«₍₁₎
»هر یک از شما حاجتش را از پروردگارش بخواهد؛ حتّی نمک را از او بخواهد و حتّی بند کفشش را، هر گاه پاره شد، از او درخواست کند«

آنچه بشر را برای دراز کردن دست نیاز و تضرع به سوی پروردگار عالم به حرکت می‌اندازد، روبرو شدن با مشکلاتی است که او توان و علم خود را کافی برای حل آن نمی‌بیند و طبیعتاً به فکر کمک و یاری گرفتن از نیرویی قوی‌تر و توانمندتر می‌افتد؛ امّا اگر دقیق‌تر بیاندیشیم و در سخنان نورانی رسول‌اکرم_{(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله)}بیشتر تأمل کنیم خواهیم دید که در کورسوی عمق معانی‌ایی که در پشت این الفاظ گوهربار وجود دارد، دست ردی به عادت طبیعی بشر زده شده است و پیامی برای ما که امور را به سخت و آسان تقسیم می‌کنیم و در کارهای آسان بدون غصه کار را انجام می‌دهیم و در کارهای مشکل به جزع فزع می‌افتیم وجود دارد که نشان می‌دهد که اگر عنایت خداوند نباشد در آسان‌ترین کارها از تهیه نمک و پاشیدن آن بر روی غذا یا تهیه بندکفش و بستن آن بر روی پا عاجز هستیم و ممکن است با مشکلات زیادی روبرو شویم چه رسد به اینکه بخواهیم غصه کارهای مشکل و پیچیده را بخوریم.

به صورت کلی می‌شود گفت که آسان‌ترین و ساده‌ترین کارها مشکل خواهند شد وقتی انسان نتواند نظر و لطف خداوند را به خودش جلب کند و همینطور است در آسان شدن و نرم شدن سخت‌ترین و پیچیده‌ترین مشکلات وقتی انسان در توکّل و جلب عنایت خداوند موفق عمل کند. سلسله خیالات و اندیشه‌های انسان تحت سلطه قدرت خالقش است و این نظر خداوند در کنار حکمت و مصلحت او نسبت به بندگانش است که سخت و یا آسان شدن کارها را رقم می‌زند

1-سنن الترمذی: ج 5 ص 349 ح 3624