امیرالمؤمنین‌علی_{(علیه‌السلام)}
«بِتَرکِ ما لا یَعنیکَ یَتِمُّ لَکَ العَقلُ»
با فرو گذاشتن کارهای بیهوده خردت کامل می‌گردد

کامل شدن انسان در هر مسیری و در حرفه‌ای با توجّه به توانمندی و تسلّط انسان به حرفه و شغلی که ادعایش را دارد تعریف می‌شود.

مثلاً کسی که نجّار است وقتی می‌توان گفت که یک نجّار کامل است که به تمام فوت و فن این حرفه آشنا باشد و مثل همین است کسی که مکانیک است و یا معلّم و آشپز و....

کار بیهوده در هر حرفه‌ و مسیری تعریف متفاوتی دارد و به نسبت هدف انسان فرق می‌کند مثلاً دنبال کتاب‌های تخصصی آشپزی رفتن برای کسی که می‌خواهد یک آشپز کامل شود کار بیهوده‌ای نیست.

امّا وقتی در دین و کتاب‌های آسمانی حرف از کار بیهوده می‌شود افق بالاتر و جامع‌تری مدنظر است و منظور آن کاری است که نه برای دنیای شما فایده‌ای دارد و نه برای آخرت شما به عبارتی نه سرمایه‌ای برای زندگی بهتر به ارمغان می‌آورد و نه ثوابی برای آخرت آبادتر و مقامات معنوی بالاتر رقم می‌زند و اگر بخواهیم دقیق‌تر شویم کار بیهوده و ابتر آن کاری است که در آن حسن فعلی و  فاعلی در کنار هم جمع نشوند که به صورت خلاصه یعنی نام و یاد خدا نه در کار و نه در نیّت انسان محوریّت نداشته باشد، چه مربوط به دنیا باشد و چه مربوط به آخرت و کارهای خیرخواهانه

اگر کسی نتواند در عین حالی که محبّت دنیا در دل ندارد جمع بین دنیا و آخرت کند و حسنه دنیا و آخرت را بدست آورد معلوم است که هنوز به فهم کاملی از دین دست پیدا نکرده است.

خرد و اندیشه انسان وقتی کامل می‌شود که انسان بتواند با ترک کارهای بیهوده و به کمک آموزه‌های الهی مجموعه‌ای از اطلاعات و مفاهیم زندگی‌ساز از هر دو بعد مادی و معنوی را گرد هم آورد و نقشه درستی را برای زندگی بهتر پیش روی خود قرار دهد.

میزان الحکمه،جلد7،صفحه 538