در اول کار به همه عزیزان تبریک عرض می‌کنم ولادت امام هشتم امام رضا امام رئوف و مهربان که فقط کافیست دلمان را متوجه حضرتش کنیم و یا در اطراف حرمش باشیم تا برخورد و جوشش این رأفت و حال خاص را در قلبمان حس کنیم.

امّا جانم برایتان از خوف رجا و ترس و امید بگوید

امام‌صادق_{(علیه‌السلام)}
«اُرجُ اللهَ رجاءً لا یُجرِئُکَ عَلی معاصیهِ و خفِ اللهَ خوفاً لا یُؤْیِسُکَ من رَحْمتهِ.»₍₁₎
آنگونه به خداوند امید داشته باش که امیدواریت به تو جرأت بر معصیت و نافرمانی او را ندهد و آن قدر از خدا بترس که ترس تو، تو را از رحمت او نا امید نگرداند.

یک جمله از حاج‌آقای دولابی که خدا رحمتشان کند می‌خواندم.
«انسان وقتی نوه دار شد بیش از فرزند خودش حواسش به نوه‌اش است و بیشتر نوه را نگاه می‌کند و ناز و نوازش می نماید. علّت آن هم این است که نوه دورتر از فرزند است، بشارت می‌دهم که خدا هم بنده‌ای را که از او دور می‌شود بیشتر مواظبت می کند و مورد توجّه قرار می‌دهد»

این سخن آقای دولابی در واقع الهام گرفته از یک حدیث قدسی است که پروردگار می‌فرماید

«اگر آنهائی که به من پشت کرده‌اند می دانستند که من چه اندازه انتظار دیدن آنها را می‌کِشم و چه مقدار مشتاق توبه و بازگشت آنها هستم هر آینه از شدت شور و شوق نسبت به من جان می‌دادند و تمام بند بند اعضایشان به خاطر عشق به من از هم جدا می شد.»(2)

پاورقی
1-بحار الانوار، ج 67، ص 384
2-اصرار صلوة صفحه 19