بیچارم، خبر ندارم
چه کدورتهایی که دربین ماها نیست، چه ذهنیت هایی که در ذهن ما دایماً در حال تولید نیست، چه ساعات ولحظات خوشی که به خاطر همین ذهنیتهایی که دایماً در ذهن ما درحال بالا وپایین رفتن هستند که از دست نمیدهیم، چه فرصتها ولحظات سرنوشت سازی که به خاطر کدورتها و ناراحتی هایی که از این وآن داریم هدر نمیدهیم، چه وچه وچه.....
مگر در دنیا چقدر زمان برای زندگی داریم تا انتقام هر ظلمی را که فکر میکنیم در حق ما شده است بگیریم.
مگر در دنیا چقدر فرصت داریم تا ثابت کنیم که حق ما خورده شده وباید از ما عذرخواهی کنند.
مگر حق ما لذت بردن از زندگی نیست، مگر حق ما ترقّی وپیشرفت نیست، مگر حق ما در دنیا رسیدن به سعادت اخروی نیست؟
مگر پروردگار متعال در آخرت وعده برپا کردن دادگاه الهی را نداده؟
پس چه بهتر که قلب خود را از کینه‌ها وکدورت ها خالی کنیم و امورمان را واگذار کنیم به پروردگار متعال و در عوض در این دنیای کوچک وحقیر به دنبال کسب بهترین ها ورسیدن به بالاترین قلّه‌های موفقیت باشیم ووقت خود را با پیروی از کینه‌ها وکدورتها تلف نکنیم واطرافیانمان وکانون خانواده را از لبخندهایمان محروم نکنیم.
شاید این باشد توضیحی برای فرمایش حضرت وقتی که فرمودند
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)
«الدنیا أصغر و أحقر و أنزر من أن تطاع فیها الأحقاد»(1)
«دنیا کوچکتر وحقیر تر از آن است که در آن از کینه پیروی شود»
کینه عبارت است از عداوت و دشمنیِ دیگری در دل داشتن و منتظر فرصت مناسب برای ابراز آن بودن(3)
باید توجه داشت که کینه فقط یک حالت قلبی است و اگر به این کینه در خارج ترتیب اثر دهد، «عداوت» گفته می‌شود و این ثمره ظاهری کینه می باشد.
گرم شو از مهر و ز کین سرد باش
هم چون مه و خورشید جوان مرد باش
عمر به خوشنودى دلها گذار
تا زتو خوشنود شود کردگار
«نظامى»
پاورقی
1-تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص: 142
2-فلسفی محمدتقی، گفتار فلسفی، شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ چهارم، 1375، ج1، ص 398
الخمدالله