هفت سال اول از گل کمتر نباید بشنوه
بدون شک همه پدر ومارد ها دوست دارن که فرزندانشان انسانهای باهوش، بردبار وموفقی باشند و بعضاً چه کتابهایی که نمیخوانند وچه کلاس هایی که کودکانشان را نمیفرستند.
البته خواندن کتاب وشرکت در کلاس های مربوطه هیچ اشکالی ندارد؛ ولی به این نکته هم باید توجه داشته باشند که کلید اصلی ومقدمه موفقیت وبردباری فرزندشان خود آنها هستند.
هفت سال اول زندگی کودک، هفت سال طلایی در تربیت فرزند محسوب میشود و نوع برخورد وحوصله والدین در برخورد با کودکشان تعیین کننده تعادل روحی وروانی وبردباری کودک در سنین بالاتر است.
کودک باید در این دوران بدود، بازی کند، لذت ببرد و واز محبت ها ونوازش های اطرافیان مخصوصاً والدین خود بهره کامل را ببرد.
در این دوران روحیه کودک بسیار ظریف و لطیف و حساس است و به هیچ وجه نباید آزرده شود.
قال علی (ع):
«وَلَدُکَ رَیْحانَتُکَ سَبْعاً ..»(1)
«فرزند تو هفت سال ریحانه تو است»
پاورقی
1-شرح ابن ابیالحدید، ج 20، کلمه 937، ص 343
بله واقعاً سخته مخصوصاً این حرف رو کسانی که صاحب فرزند هستن بهتر میفهمم.
به نظر بنده ملاک ومحور در تربیت فرزند خودسازی خود انسان است. یعنی به تعبیری میشود گفت که ما قبلاً خودمان را تربیت نکردیم وحالا خدا میخواهد با فرزند ما را تربیت کند