خیلی از مردم ما هستند که وقتی حرف از تقوا و دوری از گناه میشود تصور میکنند که لازمه عمل به این دستورات نشستن در خانه ودوری از قبول کردن مسؤلیت های اجتماعی است وهر کدام برای خود دلایل مختلفی دارند مثلاً
بعضی فکر میکنند که اگر وارد بازار شوند به محیطی پر از دروغ ونفاق و حیله گری پا گذاشته اند، پس بهتر است احتیاط کنند وخود را وارد این فضا نکنند.
بعضی فکر میکنند که اگر مسؤلیت ومقامی به آنها پیشنهاد شد، چون هر مسؤلیت ومقامی به هر حال یک عنوان دنیوی است وخالی از جاه طلبی و ریاست طلبی نیست پس بهتر است احتیاط کنند و وارد کار نشوند.
 به عبارت دیگری انزوا طلبی وگوشه نشینی را تقوا تعریف میکنند و شانه خود را از قبول کردن مسؤلیت های اجتماعی خالی میکنند.
در واقع اعتقاد این قبیل افراد آن است که تقوا با اجتماعی بودن وحضور در بین مردم قابل جمع نمیباشد.
متأسفانه علت های گوناگونی برای پیدایش اینچنین تفکرات وبینش های اشتباه مذهبی که دربین مردم است میتواند وجود داشته باشد، مثل

"دوری از عالم ربانی، دوری از مسجد و حضور در پای منبر علماء، عدم ارتباط و مطالعه کتب معتبر دینی واخلاقی و....."

وادی مقدس
 قال علی(ع)
 «اوصیکم عباد اللّه بتقوی اللّه ...منازل العزّ»₍₁₎
 «ای بندگان خدا، شما را به تقوا سفارش می‏کنم. زیرا تقوا برای نفس به منزله افسار است که او را به سوی خوبیها می‏کشد. پس به رشته‏ های محکم تقوا تمسّک جویید و به حقائق آن متوسل شوید تا شما را به منازل آرامش و رفاه و وطنهای وسیع و پناهگاههای محفوظ و منزلهای عزت برساند»
1-اگر حضرت در حدیث شریف تقوا را به منزله افساری برای نفس تشبیه کرده برای آن است که تقوا وکنترل نفس برای دوری کردن وتن ندادن به گناه مانند افساری است که هدایت انسان را بدست میگیرد واو را از بین مردم و انواع ایرادها وزخم زبان ها وتمسخرهایی که میکنند و حاضر نیستند بندگی خدا را بکنند، عبور داده وبه سوی یک زندگی پر از خیر برکت میکشاند.
2-اگر در حدیث شریف حضرت ما را به تمسّک به حقایق تقوا دعوت کرده منظور آن حقایقی است که به برکت تقوا حاصل میشود و ثمره ای جز رسیدن به آرامش واطمینان قلبی، در برابر هوا هوس های مردم که آرامش وراحتی خود را در گناه کرن وبی قید وبند زندگی کردن میدانند، ندارد.
3-اگر حضرت در حدیث شریف ثمره تقوا را رسیدن "وطنهای وسیع و پناهگاههای محفوظ " بیان کرده در واقع، زدن مهر ابطالی بر روی راهی است که اهل دنیابرای رسیدن به آرزوها و امیال انتخاب کرده اند؛

اهل دنیا  راه رسیدن به دنیا، آرامش وامنیت خود را بی بند وباری،گناه کردن و فرار از بندگی خدا میدانند، در حالی که تقوا وبندگی خداوند وعقائد صحیح تنها نوید بخش وراه رسیدن به این آرزوها وتنها حفاظ انسان در برابر طوفانها ومشکلات غیر قابل پیش بینی وحتی قابل پیش بینی زندگی خواهد بود.
4-اگر در حدیث شریف سخن از عزت به میان آمده، این عزت محصول تقوایی است که شخص در اجتماع ودربین مردم و در عین حالی که آنها به فکر خوشگذارنی های خودشان بوده اند، مراعات کرده، وهمین باعث شده پروردگار نشان عزت وسر بلندی را به خاطر اینکه دربین مردم بوده ولی با آنها نبوده را به او بدهد.

تمثیل
زمین تا شکافته نشود، سبز نمى شود؛ دانه تا شکافته نشود، بالا نمى آید؛ پارچه تا شکافته نشود، جامه نمى شود و مطلب تا شکافته نشود، روشن نمى شود.
پس اساساً شکفتگى و شکوفا شدن در شکافتن است.
و شکافتن را در عربى به فلاحت یاد مى کنند، از این رو به کشاورز فلّاح مى گویند، زیرا زمین را شیار زده و مى شکافد.
و از آنجا که تقوا همه چیز را براى انسان شکافته و روشن مى کند، آن را به فلاح یاد کرده و انسان متقى و با تقوا را مُفلِح (شکافنده) مى نامند.₍₂₎

پاورقی
1-نهج البلاغه/ خ 195.
2-سلوک باران- حجة الاسلام محمد رضا رنجبر
3-مطالعه بیشتر در مورد تقوا