بعضی از پدرو مادرها هستند که فکر میکنند همین که اگر فرزندشان هرچه خواست برای او فراهم کنند، همین کار بهترین روش برای شاد کردن وشاد نگه داشتن فرزندشان است.

اولاً:اینکه فرزندمان هر چه خواست برایش فراهم کنیم مشکلات زیادی را درست خواهد کرد که در مطالب قبلی بیان کردیم.
ثانیاً:برآورده کردن بعضی از خواسته های فرزندمان بخشی از تربیت وشاد کردن او محسوب میشود ویا اینکه آزاد گذاشتن او برای بازی کردن با دوستانش نیز نوع دیگری از شادی را به ارمغان خواهد آورد، ولی باید به این نکته توجه داشت که بخش خیلی مهمتر واساسی تر در بحث تربیت فرزند مربوط به شادی وتفریحی میشود که محصول بازی کرن و جست وخیز کردن ₍₁₎والدین با فرزندشان است.
چه چیزی بهتر از حضور فیزیکی وزنده پدر ومادر در کنار کودک میتواند تامین کننده شادابی وطراوت روحی فرزندمان باشد؛ شاید ما نتوانیم هم پای فرزندمان در دویدن وبازی کردن شویم ولی همین حضور فیزیکی همراه با توجه، چنان شوقی در فرزندمان ایجاد خواهد کرد که هیچ چیز دیگری نمیتواند جایگزینی برای این نوع شادی در فرزند باشد.

پاورقی
1-گلبرگ زندگی،دکتر مهدی نیکخو،ص64