چی بگم از نقش و قدرت بازی خوب در تربیت فرزندان؟!

چطور میشه اون دقت وحضور ذهنی که بچه ها هنگام بازی کردن و نقشه کشیدن برای تقسیم شخصیت های بازی از خودشون نشون میدن رو نادیده گرفت؟
چطور میشه او نظم وترتیبی که در بازی کردن رعایت میکنن رو توجهی بهش نداشت؟!
شما تنها می توانید یک کودک رو در حال بازی کردن "حساس و دقیق"ببینید.
بازی برای کودک، ورزش طبیعی است. عضلات او را تقویت می‏کند. هوش و قوای عقلانی او را به کار می‏ اندازد و نیرو می‏بخشد. عواطف و احساسات اجتماعی کودک را بیدار ساخته و او را به سوی زندگی اجتماعی و قبول مسئولیت‏ها سوق می‏دهد₍₁₎در واقع یک بازی خوب وهدف دار به تنهایی میتواند تمام آنچه را که والدین سعی میکنند به فرزندشان بیاموزند را در عرض چند دقیقه به راحتی به او منتقل کند.

پاورقی
1-تربیت، ص: 120،ابراهیم امینی