تمثیل

چند وقت پیش با یه گروهی رفته بودم کوه، بچه ها توی یه صف منظم حرکت می کردند، من نفر آخر بودم؛ در کل مسیر به این موضوع فکر می کردم که نفر آخر بودن چه حسی داره؟ من آخرین نفری بودم که به مقصد می رسیدم، برای انجام هر کاری نوبت من دیرتر از همه بود؛ فکر می کردم:

زمان من هم با ابتدای گروه یکی نیست.

اون ها چیز هایی رو می دیدن که من بعد از گذشت چند ثانیه اون رو می دیدم.

من زمان بیشتری برای تو مسیر بودن داشتم و فرصت من بیشتر از دیگران بود.

تو همین فکر بودم که سرپرست گروه اعلام توقف کرد و اومد انتهای صف ایستاد و گفت: بر می گردیم؛ یه دفعه همه چیز عوض شد، حالا من ابتدای گروه بودم و تمام فرصت هایی رو که فکر می کردم دارم از دست رفته می دیدم، درست زمانی که فکرش رو نمی کردم نوبت من شده بود!!!
 تو زندگی هم همین طوره، همیشه فکر می کنیم اونا یی که جلوی ما هستن، نوبتشون زودتر میرسه فکرمی کنیم اون هایی که سرطان دارن یا 80-70 سال سن دارن، نوبتشون زودتر از ماست؛ اما ممکنه بگن حالا برگردید و اینجاست که ما اول صفیم، دیگه تموم اون فرصت هایی  رو که فکر می کردیم داریم، از دست دادیم و زمانی برای جبران اون نداریم؛ بعضی وقت ها از خودم می پرسم الان کجای صفم؟

فرصت مده از دست چون وقتی به کف افتاد
کاین مادر اقبال همه ساله نزاید
«بهار»

در طول عمر ما که از مقدارش خبری نداریم، موقعیت هایی وجود داره که شاید تنها به اندازه یک لحظه باشه، ولی آنچنان عمیق است که وآنچنان با دل بازی میکند که هر کسی باشد آرزو میکند که کاش همیشه بتوانم تو این حال باشم وزندگی کنم.
«الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْر»₍₁₎
«فرصت ها مانند ابر میگذرد، پس فرصت های خوب را در یابید»
موقعیتهای معنوی و لحظه هایی که دل انسان متوجه عالم بالا میشود فرصت هایی هستند برای بیداری(یقظه) وتنها کسانی که قدر این لحظه ها واین نعمت ها را بدانند خواهند دید که خداوند منّان هرروز بیشتر از روز قبل آنان را غرق در نعمت ها و توفیقات معنوی خودش خواهد کرد.
حدیث قدسی
«إِنَّ لِلَّهِ فِی أَیَّامِ دَهْرِکُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَرَصَّدُوا لَهَا السَّعِید»₍₁₎
«به راستی برای خدا در ایّام عمرتان نسیم هایی است، آگاه باشید که آنها را دریابید»

پاورقی
1-نهج البلاغة ج 2 ص 147.
2-بحار الأنوارط - بیروت، ج‏74، ص:

3-نعمت شناس باشیم