یکی از مواردی که والدین در تربیت فرزندشان باید مراعات کنند این است که هر سنّی اقتضای خاص خودش را دارد و تربیت به این معنی نیست که ما در همان سنّ به مقابله با رفتارهای طبیعی که از فرزندمان سر میزند بپردازیم.
مثلاً کودک در چند سال اول غالباً بازیگوش است وکنترلش سخت است وتنها راه تربیت مدارا کردن و حوصله خرج دادن است تا از این سن عبور کند؛ ویا کودک در دوره ای دچار ترس هایی مثلاً از استخر یا تاریکی ویا .... میشود ورا مقابله با این ترس ها این نیست که بلافاصله بعد از تشخیص او حتماً باید در استخری پر از آب بپرد ویا او باید حتماً به زیر زمین وجاهای تاریک برود.₍₁₎

پاورقی
1-گلبرگ زندگی،ص146