اهمیّت لقمه حلال
الإمام الصّادق(ع)
«لا تدع طلب الرّزق من الحلال، فإنّه عون لک على دینک، و اعقل راحلتک و توکّل»(1)
«طلب روزى حلال را فرو مگذار، که روزى حلال تو را در دیندارى کمک مىکند»
طبق برداشتی که از آیات وروایات وسخنان بزرگان میشود، این بدست می آید که بدون شک حلال وحرام بودن لقمه ای که میخوریم تاثیر قابل توجهّی برروی روحیات وزندگی معنوی ما خواهد گذاشت.
«یَاأَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا»(2)
«ای فرستادگان، ازغذای پاک بخورید وعمل صالح انجام دهید»
اینکه در حدیث بالا منظور از غذای طیّب چه غذایی است، بهترین سخن، سخنی است که از امام صادق(علیه السلام) به ما رسیده که در مورد این آیه شریفه فرموده اند:
«مراد از طیّب، حلال بودن است»(3)
ظاهراً دور از ذهن نیست که اگر بخواهیم این ادعا را کنیم که در آیه شریفه حکمت دستور به انجام "عمل صالح" بعد از خوردن غذای "پاک وحلال" از روی ترتیبی که حکمتی در آن نیست، نباشد؛ بلکه این ترتیب قرار گرفتن "انجام عمل صالح بعد از خوردن غذای حلال" پشت پرده ای دارد و حکمتی در آن در جریان است که شاید خواندن حدیثی که از امام صادق(علیه السلام) به ما رسیده تا اندازه ای کاشف این حکمت و علّت باشد.
چون شکم را پاک داری از حرام
مرد ایمان دار باشی ، والسلام
هر که دارد این صفت، باشد شریف
ور ندارد، دارد ایمان ضعیف
هر که باطن از حرامش پاک نیست
روح او را ره سوی افلاک نیست
عطار
پاورقی
1-الحیاة / ترجمه احمد آرام، ج4، ص: 650
2-سوره مبارکه مومنون آیه51
3-تفسیر نور، ج8، ص: 106
