«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولًا مِنْ انْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ ایاتِهِ وَ یُزَکّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَالْحِکْمَةَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی‏ ضَلالٍ مُبین»₍₁₎
«خداوند بر مؤمنان منّت نهاد (نعمتی بزرگ بخشید) هنگامی که درمیان آنان پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنها بخواند و پاکشان کند و کتاب و حکمت به آنها بیاموزد هر چند قبلا گمراهی آنان آشکاربود»

اگر از اول سوره مبارکه به ترتیب جلو بیاییم و قید های مطرح شده در آیه رو بررسی کنیم به نکته های خوبی خواهیم رسید.
1-رسولی که از طرف خداوند مبعوث شده تا راه رسیدن به توحید وبندگی خداوند را نشان دهد، برای مؤمنین آمده و از جنس خود مؤمنین است.
2-بعث رسولی از جانب خداوند برای مؤمنین برای نشان دادن راه و رساندن آنان به سوی توحید و بندگی خداوند، منّت ونعمت بزرگی برای مؤمنین محسوب میشود.
3-مؤمنین اجمالاً به خداوند ایمان دارند، ولی توان خواندن وفهمیدن آیات خداوند را ندارند و یکی از نتایج بعثت رسولی از جانب خداوند برای آنها این است که آیات خداوند ونشانه های راه را برای آنها میخواند.
4-مؤمنین ضعیف هستند وبه تنهایی قادر به تزکیه و تطهیر نفس ودل کندن از تعلقات دنیوی  نیستند و یکی دیگر از فوائد فرستادن رسولی از جانب خداوند برای آنها این است که آن رسول وآن فرستاده الهی میتواند آنها را تطهیر کند و قلبشان را از تعلقات دنیوی پاک کند.
5-بعد از تطهیر وپاکی نفس مؤمنین، باز آنها در گرفتن فیوضات الهی ناتوان هستند و نمیتوانند کتاب وحکمت را بیاموزند و دوباره خداوند به واسطه فرستاده خود وبعد از تطهیر قلوب مؤمنین دوباره به واسطه رسول خود به مؤمنین کتاب وحکمت می آموزد.
6-قبل از اینکه خداوند رسولی را برای مؤمنین مبعوث کند و آنان مسیر بندگی و توحید را زیر نظر او طی کنند همه آنها در گمراهی آشکاری بوده اند.
7-بعد از بررسی ظاهری آیه شریفه، حالا که به آخر آیه رسیدیم و از اول تا آخر مسیر بندگی به "شدّت نیاز" و "وابستگی" خود  به وجود رسولان الهی و در رأس آنان حضرت خاتم الانبیاء محمد مصطفی_{(صلی الله علیه واله)} پی بردیم، حالا  شاید تازه معنی " منّت ونعمت بزرگی" که خداوند در اول آیه به آن اشاره کرده است را بیشتر بفهمیم.

پاورقی
1-سوره مبارکه آل عمران آیه 164
2-رسولان واسطه یادآوری نعمت های الهی