امام علی(علیه السلام)
«کلُّ مَوَدّةٍ عَقَدَها الطّمَعُ حَلَّها الیأسُ»(1)
«هردوستی ای که رشته آن را طمع ببندد، نومیدی، آن را از هم بگسلد!»
به عبارت دیگری میشود گفت که هر کسی که به خاطر
چه بگویم از آدمی که همینطور سرش را پایین انداخته و در اجتماع رفت وآمد میکند وبا همه کس نشست وبرخواست میکند، بدون اینکه ملاکی برای انتخاب اطرافیان ودوستانش داشته باشد.
