امیرالمؤمنین علی(ع)
«فی القُنوطِ التَّفریطُ»
نومیدی، باعث کوتاهی در عمل می شود.
ناامیدی چه از فضل و کرم خداوند و چه از رسیدن به آرمانها و خواستههایمان فرقی ندارد کدام باشد در هر صورت ناامیدی انسان را زمینگیر، سعی و تلاش او را تحت شعاع و فروغ ذهنی او را خاموش خواهد کرد.
به عبارتی آنچیزیی که شیاطین را زنده نگه میدارد، امید آنان برای ناامیدی ماست.
حجت الاسلام حکیمی تهرانی
وقتی حالت بیداری و یقظه به انسان دست میدهد و درک مختصری از عمر به هدر رفته و اعمال به ثمر نرسیده و وضعیت اسفناک روحی و معنوی خود پیدا میکند، هیچگاه نباید فراموش کند که این حالت نشانهای از نشانههای حیات معنوی انسان است و مراقب الهامات و وارونه جلوه دادن این حقایق توسط شیطان باشد تا به حالت یأس و ناامیدی نیافتد.
«...وَمَن یَتَّخِذِ الشَّیْطَانَ وَلِیًّا مِّن دُونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِینًا»(1)
«هر کس به جای خدا شیطان را دوست [خود] گیرد. به طور قطع دچار زیان آشکاری شده است[آری] شیطان به آنان وعده می دهد و ایشان را در آرزوها می افکند و جز فریب به آنان وعده نمی دهد»
پاورقی
1-سوره نساء آیه 119.