نور دل و جان آمد
وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذى فَرَضْتَ صِیامَهُ عَلَىَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضانَ
و این ماه، ماهى است که او روزه گرفتن را بر من واجب کرده و این ماه، ماه رمضان است.(۱)
ماه رمضان آمد، نور دل و جان آمد
نور دل و جان آمد، ماه رمضان آمد(۲)
عازم سفریم،سفری رو به بهشت،سفری که از آن جز سود و منفعت نصیبمان نمیشود؛
میزبانمان سرشار از عشق و مهربانی است،
میزبانمان سفره ی کرامتش را گسترانیده است...
ما میهمان این ضیافت الهی هستیم،چه ضیافتی!!خداوند میزبان بندگانش شده،یک ماه سر سفرهی خدا روزی میخوریم .
الهی شکر که باری دیگر لایق حضور در این میهمانی شدهایم...
این فرصت را مغتنم شماریم، تا میتوانیم از لحظه لحظهی این ماه بهره بریم، خداوند طعام عشق و محبت را برایمان فراهم آورده.
ماه رمضان ،ماه بندگی است،روز و شبش،ثانیه ثانیه اش با فضیلتترین و با برکتترین ساعات است،ماهی است که گناهان بخشیده میشود و خداوند رحمتش را نصیب بندگان میکند.
خدایا در این ماه بهترین ها را نصیب دلهایمان کن...
۱) فرازی ازدعای قبل از نمازهاى فریضه
۲)دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.