امام علی علیه(علیه السلام)

«مَنِ اقتَصَدَ فی الغِنى والفَقرِ فَقَدِ استَعَدَّ لِنَوائِبِ الدَّهرِ»(1)
هر که در توان‏گرى و تهیدستى میانه ‏رو باشد، براى [مقابله با]حوادث روزگار آماد شده است.

میانه روی، قناعت، اقتصای بودن، تدبر در امور، اینها همه ویژگی هایی هستند که بدون شک هر کس به موفقیت رسید خالی از این ویژگی ها نبود؛

شاید اگر اینگونه بگوییم بهتر باشد که هر کس به اندازه ای که این روحیات و ویژگی ها را داشت، به همان اندازه در زندگی موفق بود.

میانه روی در مقابل «زیاده روی» ویا «کوتاهی کردن» معنی میدهد، یعنی ما امکانات و سرمایه ای در اختیار داریم که در سه حالت میتوانیم از این امکانات یا سرمایه بهره ببریم:

1-بدون اینکه برنامه ای داشته باشیم تمام سرمایه ویا امکانات خود را صرف بدست آوردن خواسته های لحظه ای خود میکنیم.

2-یا اینکه از ترس اینکه سرمایه تمام شود ویا امکانات از دستمان برود، آنقدر احتیاط میکنیم که بسیاری از فرصت ها را ازدست میدهیم.
در حالی که ما باید عاقلانه وحساب شده اندیشیدن و رفتار کردن را یاد بگیریم و میانه رو باشیم؛ چرا که میانه روی در امور نتیجه اش هر چی هم باشد(چه شکست و یاچه پیروزی) در هر دو حالت موفقیت محسوب میشود؛

ما با اینکه در اینکار به نتیجه نرسیدیم ولی با اندیشیدن و با استفاده از تجربه های مختلف کار را جلو بردیم و همین خود یک موفقیت ویک تجربه برای حل مشکلات و گذر از مراحل بعدی زندگی محسوب میشود.

 ---------------

پاورقی

1-مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏13، ص: 54نویسنده: نورى، حسین بن محمد تقى‏ناشر: مؤسسة آل البیت علیهم السلام‏مکان چاپ: قم‏سال چاپ: 1408 ق‏

2-مطالعه بیشتر در مورد میانه روی

http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,4083