ظاهراً تقوا کفایت نمیکند!!
امام صادق(علیه السلام)
« الَّذِی یُثْبِتُهُ(الایمان) فِیهِ الْوَرَعُ وَ الَّذِی یُخْرِجُهُ مِنْهُ الطَّمَع»
«آنچه (ایمان) را در عبد استوار میکند ورع است وآنچه ایمان را از عبد بیرون میبرد طمع است»(1)
1-ایمان: تسلیم توأم با اطمینان خاطر.(2)
2-ورع: انسان متقی کسی است که از گناه بپرهیزد،اما بالاتر از مقام تقوا، ورع است، چون در مقام ورع نه تنها باید از گناهان اجتناب کرد، و عامل به واجبات بود، بلکه از شبهات و بلکه گاهی از کارهای حلال و مباحی که ممکن است مقدمه ای شود برای ورود به گناه، نیز باید اجتناب ورزید(3)
3-طمع: در کار و یا به کارى حرص زدن(4)
توضیح
شاید آنچه که بصورت مختصر ومفید بعد از دانستن معانی لغات اصلی حدیث میتوان به قلم آورد رابطه مستقیم صفت رذیله طمع در از بین بردن ایمان است، بطوری که با توجه به فرمایش حضرت مبنی بر اینکه «طمع ایمان را از بنده خارج میکند» احتمال میرود طمع در دل باایمان جمع نمیشود.
واین قابل جمع نشدن ایمان با طمع در انسان خارج از تصور نمیتواند باشد؛ چرا که آن تفکر وعقیده ای که با طمع وآزمندی به دنیا سازگاری دارد وانسان را حریص میکند، عدم توجه به حکمت و عدالت و رزاقیت خداوند در تقسیم رزق وروزی میتواند باشد که انسان طمعکار بدون در نظر گرفتن این معانی عالی از حکمت وعدالت و رزاقیت پروردگار، فکر وذکرش متوجه دنیا میشود و درنتیجه آرامش و اطمینان قلبی اش که محصول ایمان به پروردگار حکیمِ عادلِ رازق بود را از دست میدهد.
در مقابل آن تفکر وعقیده ای که مطابق با ایمان به پرودگار عالم هست وانسان را ناچار به عمل کردن به دستورات الهی ونگه داشتن تقوا میکند، توجه به توحید پرودگار عالم است که خداوند را حکیم وعادل و رازق است و همین معرفت وشناخت قلبی نسبت به پروردگار، ثمره اش آرامش و اطمینان قلب در زندگی است.
از فرمایش حضرت مبنی بر اینکه «ورع» باعث تثبیت واستواری ایمان میشود و از آنجایی که تقوا را مرحله پایین تر ورع تعریف کردیم معلوم میشود که تقوا به تنهایی نمیتواند ایمان استوار وثابتی برای انسان به ارمغان بیاورد و حتماً باید در ادامه رعایت تقوا به رعایت ورع نیز اهتمام ورزید.
-----------
پاورقی
1-وسائل الشیعة، ج20، ص: 358، نویسنده: شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، ناشر: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، مکان چاپ: قم، سال چاپ: 1409 ق
2-قاموس قرآن، ج1، ص: 125، نویسنده: قرشى، على اکبر، ناشر: دار الکتب الاسلامیه، مکان چاپ: تهران، سال چاپ: 1371 ه. ش
3-ملاحویش آل غازی عبدالقادر، بیان المعانی، ناشر مطبعة الترقی، مکان چاپ دمشق، سال چاپ 1382 ق، ج3، ص 55
4-فرهنگ ابجدی، متن، ص: 584، نویسنده: بستانى، فواد افرام، ناشر: اسلامی،مکان چاپ: تهران،سال چاپ: 1375 ه. ش
5-مطالعه بیشتر در مورد «ورع»و«تقوا»
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.