خالی شدن ذهن از خیالات گناه‌آلود شروعی برای تکامل اخلاقی و معرفتی انسان و باز شدن در معارف الهی است و همه این اتفاقات وقتی رقم می‌خورد که ما چشم و گوش کنترل شده‌ای داشته باشیم که اجازه دیدن و شنیدن صحنه‌ها و سخنان وسوسه برانگیز و گناه‌آلود را نداشته باشند
رسول اکرم(صلی‌اللّه‌علیه‌و‌اله)
«کسی که از نگاه‌های ناروا بپرهیزد، حق تعالی ایمانی به او عطا خواهد کرد که شیرینی آن را در قلبش احساس کند.»
مستدرک الوسائل، ج 14، ص 368
خداوند برای شهدای کربلا و اصحاب اباعبداللّه‌الحسین(علیه‌السلام) مثل امام و مقتدایشان شرایطی حاصل کرد که بتوانند تمام ایمان، عشق و صداقت باطنی خود را در پیروی و تبعیت از رهبرشان به ظهور برسانند و همین امر باعث شد که مقام شهدای کربلا و اصحاب حضرت در بین اصحاب و پیروان سایر ائمه اطهار(علیهم‌السلام) ممتاز، چشم‌گیر و کم‌نظیر معرفی شود، چرا که برای کمتر کسی این امکان پیدا می‌شود که بتواند تمام عشق و علاقه باطنی خود به امامش را در این دنیا به ظهور برساند و به مردم جهان نشان دهد.
صداقت و راستی مخصوصاً در مواقعی که انسان تحت فشار مشکلات زندگی است، چیزی نیست که از بی‌اعتقادی و بی‌ایمانی سرچشمه بگیرد؛ کسی که صداقت دارد و راستگو است حتماً نوری از ایمان در سینه دارد ولو اینکه در ظاهر بی‌دین باشد.
امام صادق(علیه السلام)
«دل‌هایتان شیرینی ایمان را نمی‌چشد مگر اینکه از دنیا رویگردان شود»(1)
ایمان و چشیدن مزه قرب و انس به پروردگار متعال موهبت و عنایتی است که تنها در قلب‌هایی جای می‌گیرد که صادقانه و تکبیرگویان محبّت و دلبستگی قلبی خود را از غیر خدای متعال بریده باشند.
رویگردانی از دنیا و خالی کردن قلب از محبّت دنیا برابر است با مملو شدن قلب از محبّت و ایمان به پروردگار متعال.
خوشا آن دل که از اغیار بُبْرید
خوشا آن جان که از جز یار بگسست
خوشا آن دل که با دلدار آمیخت
خوشا آن جان که با جانانه پیوست
پاورقی
1-کافی، جلد2،ص128
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)
«بنده خدا تا دروغ را چه به شوخی و چه به جدی ترک نکند مزه ایمان را نخواهد چشید.»(1)
راه یافتن به قرب پروردگار متعال و چشیدن مزه ایمان چیزی نیست که هر قلبی شایسته آن باشد.
رسیدن به حقیقت ایمان و آمادگی قلب برای دریافت چنین فیضی مقدمه‌ای می‌خواهد و آن دوری از گناه است، چه به شوخی چه به جدی و دروغ گفتن هم حتی به عنوان شوخی به دلیل تاثیرات نامطلوبی که بر روی پاکی قلب خواهد گذاشت طبق بیان حدیث شریف مانع درک مزه و شیرینی ایمان به پروردگار متعال خواهد شد.
ز کژ گوئی سخن را قدر کم گشت
کسی کو راستگو شد، محتشم گشت(2)
پاورقی
1-کافی، جلد2، صفحه230
2-خسرو و شیرین-نظامی
امام صادق(علیه السلام)
«ایمان، سرتاسر عمل است و گفتار قسمتی از آن عمل»(1)
ایمان موهبتی است از جنس نور که در قلب انسان مؤمن به برکت بندگی خداوند متعال باز می‌شود و ثمره‌اش باور، اعتقاد و صداقتی است که سرتاسر وجود انسان را در برمی‌گیرد و اعضاء و جوارح را در راستای بندگی خداوند متعال به کار می‌اندازد.
همانطور که در حدیث شریف اشاره شده است، ایمان وقتی معنی می‌شود که سرتاسر وجود انسان از قدم‌هایی که برمی‌دارد، وعده‌هایی که می‌دهد، انتخاب‌هایی که میکند و همچنین کلامی که به زبان جاری میکند بوی صداقت و ایمان به خدا بدهد و کلام شایسته و صادق تنها قسمتی از ایمان است.
صرف گفتن کلام و سخن شایسته بدون در نظر گرفتن عملکرد افراد هیچ‌گاه نمی‌تواند ملاک مناسبی برای سنجش ایمان باشد.
پاورقی
1-کافی، جلد2، صفحه33
برای سیر در مراحل ایمان و رسیدن به مدارج تعالی بر انسان لازم است که به رمز و رازهای مسیر تعالی علم پیدا کند که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :
«طَلَبُ العِلمِ فَریضَۀٌ عَلَی کُلِّ مُسلِمٍ وَ مُسْلِمَۀٍ»
ایمان جلوه ای از علم و معرفت است ، یعنی بعد از آن که انسان نسبت به حقیقتی علم و آگاهی پیدا نمود و با زبان به آن اقرار و نسبت به آن به باورقلبی دست یافت و در مقام عمل نیز بر اساس همان عمل نمود در اصطلاح گفته می شود که نسبت به آن شئ ایمان پیدا کرده است .
به همین مطلب اشاره دارد قول رسول اکرم صلی الله علیه و آله که فرمود :
در ابتدای سیر بنده به سوی خدای متعال اولین مرحله تحصیل ایمان به ذات اقدس الهی است که موجب محبت شدید او به خدای متعال می شود،فرمود :
﴿اَلَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلّهِ﴾[1] آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، شدیدتر است.
مومنین در مرحله اول محب اند و در این مرحله ایمان را با عشق و محبت اجین کرده اند ، ایمان یعنی محبت .
امام صادق علیه السلام فرمود :
امام صادق(علیه السلام)
« الَّذِی یُثْبِتُهُ(الایمان) فِیهِ الْوَرَعُ وَ الَّذِی یُخْرِجُهُ مِنْهُ الطَّمَع»
«آنچه (ایمان) را در عبد استوار میکند ورع است وآنچه ایمان را از عبد بیرون میبرد طمع است»(1)
1-ایمان: تسلیم توأم با اطمینان خاطر.(2)
2-ورع: انسان متقی کسی است که از گناه بپرهیزد،
دریافت
