مرحوم حاج محمد علی فشندی تهرانی تشرفاتی به طور مکرر به محضر مقدس حضرت ولی عصر ( ارواحنا فداه) داشته اند و این تشرف در مسجد مقدس جمکران اتفاق افتاده است

در حیاط مسجد مقدس جمکران مشغول دعا و مناجات و توسل به محضر حضرت بقیه الله (روحی فداه) بودم که ناگهان سیدی با عظمت را دیدم با خود گفتم این سید از راه رسیده و شاید تشنه باشد به طرف او رفتم و لیوان آبی که در دستم بود به ایشان دادم

وقتی لیوان را به ایشان دادم از او خواستم برای فرج امام زمان (ع) دعا بفرماید

ایشان پس از نوشیدن آب لیوان را به من پس داده و فرمودند:

«شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند اگر بخواهند دعا میکنند و فرج ما می رسد»

تا این را فرمودند من نگاه کردم دیدم آن حضرت در کنار ما نیستند و هر چه به اطراف نگاه کردم اثری از ایشان ندیدم که ناگاه متوجه شدم امام زمان (ارواحنا فداه) را ملاقات نموده ام.

توضیح

واقعیت این است که بدن ما با توجه به نیازهایش علایمی از خودش نشان میدهد. آب میخواهد، علامتش تشنگی است، غذا میخواهد، علامتش گرسنگی است و......

ولی چرا ما حتی به اندازه تشنه شدن و شوق پیدا کردن به آب، شوق به درک حضور معنوی حضرت را پیدا نمیکنیم؟

اگر قرار باشد ما برای درک حضور کسی شوقی پیدا کنیم، این شوق مربوط به دل آدم میشود واز شناخت ومعرفتی که دل نسبت به آن شخص دارد ناشی میشود.

شوق معنوی از معرفت قلبی است

تشنگی مربوط به جسم است وشوق به آب از همان نیاز جسمی که تشنگی است شروع میشود بر خلاف شوق رسیدن ودرک حضور معنوی معصوم(علیه السلام) که مربوط به قلب است وبدون شکّ از معرفت وشناخت نسبت به مقام ومنزلت آنان شروع میشود، چرا که قلب باید حتماً احساس نیاز کند واز طرفی چیزی را که برطرف کننده این احساس نیاز است را بشناسد تا برای رسیدن به آن به شوق بیاید.

ولی ما با اینکه میدانیم به معصومین(علیهم السلام) نیاز داریم، پس چرا قلب ما احساس نیاز نمیکند وبه شوق نمی آید؟

تعلقات قلبی، کعبه دل را مشخص میکنند

اگر ما ثابت کردیم که نیاز جسم وتشنگی شوق رسیدن به آب را در ما ایجاد میکند پس باید قبول کنیم که اگر ما برای رسیدن به معصومین(علیهم السلام) شوقی نداریم پس هنوز قلب ما احساس نیاز نکرده.

واقعیت این است که گناهان ما قلب ما را مریض کرده.

واقعیت این است که گناهان ما کعبه قلب ما را متوجه و دلخوش هوس رانیها کرده.

واقعیت این است که گناهان ما قلب ما را آنقدر کوچک نگه داشته، که قلب دیگر توان عاشق شدن به معشوقه های الهی وشوق وصال آنانرا را از دست داده.

واقعیت این است که گناهان ما توان تصمیم گیری واراده برای خودسازی وتربیت نفس را حتی برای "اصلاح و صلاح خودمان" نیز تحت شعاع قرار داده و آهنگ "سوف سوف" شیاطین انسی وجنی را در گوش ما زیبا وعاقلانه جلوه داده

فرازی ازتوقیع امام زمان(عج الله تعال فرجه الشریف)به شیخ مفید

«جز برخی رفتار ناشایسته آنان که نا خوشایند ما است وآن عملکرد را زیبنده آنان نمیدانیم، عامل دیگری ما را از آنان دور نمی دارد»₍₁₎

پاورقی

1-احتجاج شیخ طبرسی،جلد دوم، توقیع امام زمان(عج) به شیخ مفید

2-اگه احساس میکنی قلبت شوق نداره وباید درباره خودسازی بیشتر بدانی کلیک کن‎