بعضی از والدین برای اینکه بتوانند کودک خود را به آرام نشستن وساکت ماندن وادار کنند  کودک را از اشیاء و موجودات خیالی میترسانند و این روش را در خیلی از موارد تفریحی برای خود محسوب مکینند بیشتر از اینکه به فکر ساکت شدن بچه باشند.
در هر دو صورت چه به قصد تفریح کردن ویا چه به قصد آرام کردن کودکان، استفاده از این روش کار درستی نیست، چرا که قوه خیال در کودک غیر قابل پیش بینی است و احتمال اینکه در سنین بالاتر فرزندمان بتواند با این ترسی که از کودکی در درونش نسبت به اشیاء خیالی مثل تاریکی، لولو،غول و..... مانده، مبارزه کند ومسأله را برای خودش حل کند، احتمال خیلی زیادی نیست.
حتی ترساندن فرزند از دزد، مرده، قبرستان، گور و کفن، ترس از دکتر، آمپول و دارو، ترس از دندان‏پزشک، ترس از صدای قطار و رعد و برق، ترس از تنها خوابیدن، ترس از امتحان و پس دادن درس، ترس از بیماری، ترس از مرگ و ده‏ها از این ترس‏ها که کاملًا بی‏موردند و هیچ منشأ عقلایی ندارند.₍₁₎

پاورقی
1-تربیت، ص: 113