امیرالمؤمنین علی(علیه‌السلام)
«......وَإِذَا اسْتَوْلَی الْفَسَادُ عَلَی الزَّمَانِ وَأَهْلِهِ، فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ»(1)
هنگامی که فساد(اهمال‌کاری نسبت به مسائل اخلاقی) بر زمان و اهلش مستولی گردد هر کس گمان خوب به دیگری(کنایه از محکم نبستن قراردادها) برد خود را فریب داده است!

صادقانه زندگی کردن به معنای سادگی کردن و حسن‌ظن داشتن به همه کس نیست؛ هیچ وقت نباید روابط و کسب و کارمان را مخصوصاً در زمانی که کوتاهی نسبت به مسائل اخلاقی در بین مردم فراگیر شده، طوری تنظیم کنیم که دیگران بتواند از ما سوءاستفاده کنند

پاورقی
1-نهج‌البلاغه حکمت114