همیشه میانه روی بهترین منش و روش در انجام امور زندگی است و آنچه باعث گرفتاری و رنج است افراط یا تفریط است . در مورد تامین هزینه های زندگی نیز همین قاعده جریان دارد ، اگر افراط کنیم اسراف می شود و اگر تفریط باشد، سایه ی سنگین بخل آرامش را می برد . امام کاظم علیه السلام فرموده اند : خرج کردن برای خانواده بین دو مرز قرار دارد : اسراف و بخل(1)

کافی ج 4 ص 55

#مصرف_گرایی در #پوشاک و #کیف 
اولا به معنای واقعی #اسراف و بنابراین حرام است .
دوما موجب #فشارهای_ناجوانمردانه به سرپرست خانواده است.
سوما به دلیل ساختار پلاستیکی اغلب آنها به #طبیعت هم آسیب های جدی وارد می کند .

انسان هر وقت غافل شد، هر وقت حواس پرت شد، هر وقت سرش را انداخت پایین وبدون اینکه فکر کند شروع کرد به زندگی کردن وجلو رفتن، کار دست خودش داد، وخود را در مشکلاتی و مصیبت هایی انداخت که محصولی جزء پشیمانی نداشت
مثلاً به عنوان نمونه میتوان از کسانی یاد کرد که قدر پول وسرمایه خود را نمیدانند، واین پول وسرمایه را در خریدها و موقعیت های مختلف با چشمانی بسته و به بیهودگی وبدون برنامه خرج میکنند،

خیلی وقت ها شده که ما حرف هایی شنیده ایم وبدون اینکه در مورد آن حرف ها از اهلش سوالی بپرسیم که آیا این حرف و عقیده درست است یانه، آن حرف را برای خودمان الگو قرار داده ایم وعمل میکنیم، در حالی که در بسیاری از موارد احتمال اینکه حرف درستی نباشد وجود دارد