گریه و غمی برای عزای اباعبداللّه الحسین(علیه‌السلام) ارزشمند و مایه عنایت پروردگار است که همسو و هم جهت شود با تفکّر و آرمان اباعبداللّه الحسین(علیه‌السلام) و در غیر اینصورت برای کسی که برای حسین اشک بریزد ولی در مقابل حسین بایستد و بر علیه تفکّر و آرمان اباعبداللّه الحسین(علیه‌السلام) رأی بدهد و یا قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری کند چه عنایتی می‌تواند باشد و چه قضاوتی می‌شود کرد.
عملکرد یاران امام حسین(علیه‌السلام) در واقعه کربلا شفاف‌تر، صریح‌تر و گویاتر از هر واقعه دیگری به تاریخ فهماند که آنچه بر خلاف فهم منافقان و اهل تزویر پیروز و ماندگار است، صداقت است و راستی، عشق است و ایمان
علّت اینکه اباعبداللّه‌الحسین(علیه‌السلام) صادقانه و بدون هیچ‌گونه نگرانی و بر خلاف فهم سیاست‌مداران فاسد خبر به شهادت رساندن مسلم‌بن‌عقیل و پشت کردن مردم کوفه را به یارانش گفت این است که او یک رهبر آسمانی بود و وظیفه یک رهبر آسمانی در اولین مرحله ایجاد ایمان در دل پیروانش و ترسیم شفّاف مسیری است که میخواهد آنها را ببرد
در بادهاى تند مخالف غمش مباد
رهرو اگر موافق آل محمّد است
عدم نگرانی و صداقت اباعبداللّه الحسین(علیه‌السلام) در بیان خبر به شهادت رسیدن مسلم‌بن‌عقیل و پشت کردن کوفیان به اصحاب نشان داد که بر خلاف سیاست‌مداران فاسد که از هر نیرنگ و فریبی برای جذب نیرو و بالا رفتن رأی خود استفاده می‌کنند، رهبران آسمانی هیچ‌گاه به فکر نیرنگ و فریب نیستند و جز رضای پروردگار هم و غم دیگری ندارند.
وقتی خبر شهادت مسلم‌بن‌عقیل و پشت کردن کوفیان به ابا عبداللّه الحسین(علیه السلام) رسید، حضرت بدون نگرانی و صادقانه نامه رادر مقابل یارانشان قرار دادند و آنها را در انتخاب برای ادامه مسیر مختار گذاشتند؛ این صداقت و این صراحت در برخورد با یاران و ناامید نشدن از ادامه مسیر خصلتی است که تنها در رهبران آسمانی که اعتقادشان برحق و مورد تایید خداوند است وجود دارد
اگه توجهی بکنید به راحتی خواهید فهمید که در جهان تنها کشوری وتنها تفکری که توانسته با قدرت واقتدار، قریب به چهار دهه در مقابل استکبار جهانی ونفوذ آنها ایستادگی کند، جمهوری اسلامی ایران است. به نظر شما چه تربیت و عقیده ای در این مردم وملّت باعث شده که اینچنین قوی وبا اقتدار راه انقلاب را ادامه بدهند و از امتحانات الهی موفق وسر بلند بیرون بیایند ودشمنان اسلام را ناامید نگه دارند؟
همه ما دوست داریم که زود به خواسته هایمان برسیم ، به حاجت هایمان برسیم بخصوص در مسایل معنوی و مربوط به خودسازی. این روحیه عجول بودن که در انسان وجود دارد غیر قابل انکار است.
«خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَل»(1)
آدمی در خلقت و طبیعت بسیار شتابکار است(2)
