اجر و ثواب و خاصیت‌هایی که از عبادت‌های مستحبی بدست می‌آید وسوسه برانگیز است و هر روح لطیف و مستعدی را برای عمل سر شوق می‌آورد.

امّا موضوع از آنجا آغاز می‌شود که اهمیّت عبادت‌های مستحبی برای ما از اهمیّت عبادت‌های واجب بیشتر شود و به آن اندازه‌ای که برای انجام عبادت‌های مستحبی حساسیت نشان می‌دهیم برای عبادت‌ها و وظایف واجب دینی حساسیّت نشان ندهیم و آسودگی و حسرت ما به جای اینکه بر محور انجام وظایف واجب دینی بچرخد بر محور انجام مستحبّات دین بچرخد.

مثال عبادت‌‌های مستحبی و عبادت‌های واجبات در دین مثال مکمل‌های غذایی و غذاهای اصلی برای انسان است، شما هر چقدر از قرص‌ها و شربت‌های تقویتی استفاده کنید و هر چقدر هم در توضیحات این مکمل‌ها از اثرات فوق‌العاده و ویتامین‌های متنوع موجود در این داروها بشنوید و بخوانید باز هم این داروها مادامی که انسان وعده‌های اصلی غذای روزانه را نخورد، برای انسان فایده‌ای ندارند.

به عبارتی ای مشتاقان طریق سعادت نکند که لحظات شادابی نفس را برای  عمل به مستحبات بگذارنید در حالی که الویت با غذای اصلی و عبادت‌های اصلی و واجب شما است و از طرف دیگر نکند نفستان را آنقدر در انجام عبادت‌های مستحبی تحت فشار قرار دهید که دیگر حوصله و شوقی برای انجام عبادت‌های واجب نداشته باشد، و یا حتّی نشود که عبادت‌های واجب را به خاطر بی‌حالی رها کنید در حالی که اگر بنا بر رها کردن و انجام ندادن عبادتی به خاطر بی‌حالی باشد آن عبادت‌های مستحبّی است و نه عبادت‌های واجب شما.

امیرالمؤمنین علی(ع)
»خادِعْ نفسَکَ فی العِبادَةِ ، و ارفُقْ بها و لا تَقهَرْها ، و خُذْ عَفوَها و نَشاطَها ، إلاّ ما کانَ مَکتوبا علَیکَ مِن الفَریضَةِ«
برای عبادت کردن نفْس خود را بفریب و با آن ملایمت کن و به زور [به عبادت ] وادارش مکن و در زمان فراغت و نشاطش او را به عبادت گیر مگر در عباداتی که بر تو واجب گشته
نهج البلاغة : الکتاب 69

حجت الاسلام حکیمی تهرانی