رابطه اجتماعی و معاشرت با مردم در خلقت ووجود انسان نهادینه شده وگریزی از آن نیست؛ معاشرت وهمنشینی در وجود انسانها یک امر فطری است که در سنین مختلف شدت وضعف دارد، مخصوصاً در سنین نوجوانی که نوجوانها بیشترین تمایل وگرایش را به پیدا کردن یک هم صحبت ودوست از خود نشان میدهند.
سن نوجوانی یکی از کلیدی ترین ومهم ترین سنین تربیتی انسان محسوب میشود چرا که ما با یک انسانی روبرو هستیم که هنوز صاحب عقیده وتفکر ثابتی نشده و بصورت ناخوداگاه طالب وخریدار هر عقیده وتفکر جذابی است.
لذا طبیعتاً والدین باید نهایت اهتمام ودقت را در این سنین نسبت به فرزند خود از خود نشان بدهند ونگذارند فرزندشان همنشین وهم صحبت هر کس وناکسی شود.
«سئل امیرالمؤمنین :فَأَیُّ صَاحِبٍ شَرٌّ: قَالَ الْمُزَیِّنُ لَکَ مَعْصِیَةَ اللَّه‏»₍₁₎
از امیرالمؤمنین سوأل شد بدترین همنشین چه کسی است:فرمودند:آنکه معصیت خدا را در در نظرت زیبا جلوه دهد

پاورقی
1-من لا یحضره الفقیه، ج‏4، ص: 383