درد یک چیز دیگس
واقعیت این است که در این زمانه از دست دادن سحر خیزی وشب زنده داری تبدیل به یک امر عادی و دور از دسترس برای خیلی از مردم شده.
"تلویزیون و برنامه های هیجان انگیزش، شب نشینی و گفت گوهای شیرینش، بی برنامگی و کلافه گیهای به دنبالش ، پرخوری واذیت های بعدش و..." همه وهمه میتوانند دست به دست هم دهند وشیرینی یک حضور شبانه وعبادت دلبرانه را از انسان بگیرند.
ای که کام دو جهان را از خدا می طلبی
هر دو موقوف به یک آه سحرگاه بُوَد(1)
ولی میخواهم به خودم توصیه ای بکنم و روش دیگری را امتحان بکنم که شاید چوب بطلانی بر همه علت های بالا برای جا ماندن از شب زنده داری وسحر خیزی باشد.
از جمله موانع عمده در این راه"ارتکاب گناه" است وآغشتگی جان به آلودگی های"معصیت" که آدمی را از لیاقت حضور در محفل انس"پاکان" می اندازد؛ وبانگ "دور باش" از حریم قدس وشرف برمیخیزد و"دست غیب" می آید وبر "سینه نامحرم" میزند؛ تا هر مدّعی را نرسد که هوس آمدن به "تماشاگه راز" در سر بپروراند»(2)
مردی به حضور امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) آمد وگفت:مناز نماز شب محروم شده ام!
حضرت فرمودند:
تو مردی هستی که گناهانت تو را به بند کشیده(3)
امام صادق(علیه السلام)
«هرآیینه،مرد دروغی میگوید ودر اثر همان دروغ، از نماز شب محروم میشود وبر اثر محرومیت از نماز شب، بی بهره از رزق میگردد»(4)
هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود
پاورقی
1-کلیات صائب تبریزی،ص357
2-طریقت حاج شیخ، نویسنده:رضا مرندی،ص285
3-وسایل الشیعه، جلد5، کتاب صلواة
4-همان
5-مطالعه بیشتر در مورد نقش شب زنده داری، در سیر و سلوک
توکل بر خدا