امیال و خواسته­ های درونی انسان اصلی ترین عامل به حرکت در آوردن او برای کار و تلاش هستند ، و حاصلی که بدست می آورد در راستای همان امیال و خواسته هاست ، به عبارت دقیق تر می توان گفت ویژگی نفس ناطقه مجرد انسان این است که به هر چیزی توجه داشته باشد با آن سنخیت پیدا می کند ، لذا انسان به هر چیزی نظر قلبی داشته باشد حقیقت وجودش همان خواهد بود .

         ای برادر تو هـمـان اندیشه‌ای       ما بقی تو استخوان و ریشه‌ای

گر گلسـت اندیشه تو گلشـنی       ور بود خـاری تو هیمه گلخنی

[1]

انسان به هر عالمی توجه کند، در آن عالم حضور خواهد داشت ، اگر به دنیا توجه کرده و در شهوات آن خود را غرق کند ، حقیقتت وجودش تمثلی از دنیا و شهوات خواهد بود و اگر به آخرت و نعمت های بهشت توجه کند ، نفسش در آخرت تجلی پیدا کرده و بهشتی می شود و اگر به خدا و خدا گونه ها توجه کند حقیقت وجودش الهی شده و قابلیت اتصاف به اسماء و صفات الهی را پیدا می کند .

انسان موجودی است که هیچ گاه کارخانه وجودش تعطیلی ندارد و در طول شب و روز ،خواب و بیداری ،اوقات غفلت وآگاهی ولو در خانه خود نشسته و جسمش ساکن باشد ،دائما با نیت و اندیشه و خواسته هایش در حال ساختن وجود خود است .

 اگر به گل فکر کند، گل و اگر به خار فکر کند، خار خواهد بود ، اگر نیت سوء داشته و مثلا بخواهد چاهی برای مردم بکند و یا  خاری بر سر راهشان قرار دهد، وجودش مانند چاه تاریک و مثل خار خشن می شود. اما اگر نیت کار خیر و قصد سود رساندن به دیگران داشته باشد ولو در واقع قدرت آن کار را نداشته باشد ، درونش رَوح و ریحان و بهشت پرنعمت می شود !

این چنین انسانی خودش بهشت می شود نه این که بخواهند بعد از مرگ و قیامت او را به بهشت ببرند .

 خداوند متعال در وصف حال آنان که در مسیر قرب الهی با تمام جان و دل کوشیده اند می­فرماید :

﴿فَأَمّا إِنْ کانَ مِنَ اَلْمُقَرَّبِینَ* فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعِیمٍ﴾[2]  پس اگر او(انسان) از مقرّبان باشد، رَوح و ریحان و بهشت پرنعمت است!

خدای متعال در وصف آنان که جزء مقربین شده اند نمی­فرماید تنها به آنها گل و ریحان و بهشت می­دهم ، گرچه این­ها را هم می­دهد اما این­ها در درجه­ی پایینی هستند. خداوند می­فرماید خود ذات ایشان روح و باغ بهشت می شود که این مقام بالاتری از خود بهشت و نعمتهای اوست . یک مرتبه انسان را به بهشت می­برند و یک مرتبه نیز خود انسان بهشت می­شود ، این کجا و آن کجا !!

پس ای دوست ببین که به چه فکر می کنی و در طلب چه چیزی سرمایه وجود خود راخرج می کنی ! ببین که آیا حیات ابدی تو بازیچه امیال و بازی های کودکانه ات قرار گرفته یا قدر آن را دانسته و برای تعالی بخشیدن به آن تلاش می کنی .

انسانی که به این معانی معرفت دارد پای فیلم های چنین و چنان سینما و تلویزیون و هالی وود نمی نشیند و به جای فکر آخرت و فتح قله های معنوی در به در کوچه و خیابان و آرایشگاه و بازارها نخواهد بود.

خوشا به حال آنان که این گونه اند .

از خدا بخواهیم ما را نیز از آنان قرار دهد

تهیه و تنظیم خادم الاسلام احسان ثابت  در ‏25/‏04/‏2017 04:30 ب.ظ

────────────────────────────

[1] (مثنوی معنوی –دفتر دوم – بخش 9 ) 

[2] ( سوره واقعۀ ، آیه 88و89 )