عید نوروز که مصادف میشود با بهار اکثر مردم همانند بهار به فکر نو کردن لباس و حال و هوای خود میافتند.
نو شدن ظاهر طبیعت یک جلوه از تغییر و تحولی است که در باطن طبیعت رخ داده است.
هویت و سرمایه اصلی انسان شخصیت باطنیاش است که اگر اصلاح و ترببیت نشود، صدها لباس تازه و جدید هم او را تغییر نخواهد داد.
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)
«اهل دنیا چون کاروانی باشند که هنوز بارشان را به زمین نگذاشته کاروانسالارشان فریاد میزند که باربندند وبروند»
بازی دنیا و عمر انسان چنان زود میگذرد که تنها کافی است در بین مشغولیتها و مشکلاتی که هر روز یکی پس از دیگری گریبان گیر آن هستیم و تمامی هم ندارد تنها یک لحظه بایستیم و به گذر عمرمان فکر کنیم تا ببینیم که چگونه در یک لحظه تمام عمرمان جلوی چشمان میآید و میرود.
بله به همین راحتی و به همین سادگی شاید امشب، شاید فردا شب و شاید چند ثانیه بعد درعین حال که مثل همیشه دنبال مشغولیتها و حل مشکلاتمان هستیم و هنوز هم یک نفس راحت نکشیدهایم، ببینیم که کاروانسالار زندگی فریاد حرکت و انتقال از این عالم به عالم آخرت را صادر کرد و دیگر حتی اجازه یک پلک زدن هم به ما نداد.
واقعیت این است که ما به زنده ماندن عادت کردهایم.
پاورقی
1-حکمت 415 نهج البلاغه
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)
«کُلُّ وِعَاء یَضِیقُ بِمَا جُعِلَ فِیهِ إِلاَّ وِعَاءَ الْعِلْمِ، فَإِنَّهُ یَتَّسِعُ بِهِ»
«هر ظرفی از آنچه در آن نهند، تنگ گردد جز ظرف دانش که به آن گسترش یابد»
وقتی ظرف از جنس خاک، سنگ، آهن و امثال اینها باشد هر قدر هم که بزرگ باشد باز محدودیت دارد و وقتی بخواهیم چیزی در آن بریزیم تنها به اندازه ای می تواند آنچیز را قبول کند که ظرفیت دارد؛ مثل آب و لیوان که لیوان تنها به اندازه ظرفیتش می تواند آب در خود جای دهد و حتی به اندازه سر سوزنی بیشتر هم ظرفیت تحمّل آب اضافه را ندارد و لبریز می شود.
اما همه ظروف، مادی نیستند که محدود باشند، ظرف هایی معنوی هم در خلقت وجود دارند که محدودیت آنها وابسته به خودشان نیست و این قابلیت را دارند که هر لحظه با توجه به آنچه وارد آنها می شود به شرط داشتن سنخیت، گسترش پیدا کنند بطوریکه هیچ نقطه توقف و محدودیتی در وسعت گسترش و پیدا کردن بسط برای آنها تصوّر نشود.
علم و معرفت صحیحی که از جنس نور است از آن جمله اموری است که وقتی در دل انسان مؤمن به اذن الهی شروع به باز شدن می کند، دل مؤمن ظرفی برای این علم می شود که هر لحظه با اضافه شدن این علم و معرفت، دل نیز گسترش پیدا می کند و این گسترش و وسعت در دل مؤمن به شرط استقامت و پایداری در ایمان به خداوند متعال، به مرور زمان آنقدر بسط پیدا میکند و آنقدر وسیع می شود که در نهایت دل انسان مؤمن فانی در علم خالقش می شود که دیگر نه اندازه ای برای قابل تصّور است و نه می شود زوال و فنایی برای آن تعریف کرد.
پاورقی
1-نهج البلاغه،حکمت205
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)
«هر که را بدون کفایت بالا بردند بدون گناه به زیر کشیدند»
در تفکر لیبرالیستی و سرمایه داری ملاک و مبنا پول و ثروت تعریف می شود و هر انتخاب و تصمیمی که ثمره اش افزایش پول و ثروت باشد مورد قبول است و فرقی نمی کند که از چه راهی و با قربانی کردن چه کسانی قرار است این مسیر طی شود.
کسانی که خودشان را تسلیم تصمیمات و تفکّرات این چنین سازمانها، نهادها و افرادی میکنند خوب است بدانند که اگر شما را بدون دلیل و بدون داشتن تخصصی بالا بردند و صاحب مسؤلیت کردند، مطمئن باشید که شما جزوی از نقشه و راه رسیدن آنها به اهدافشان بوده اید و بعد از رسیدن به خواسته هایشان حتی اگر شما در این مدّت به تخصّص و توانمندی هم رسیده باشید باز هم بدون دلیل شما را حذف خواهند کرد.
در هر صورت تقوا حکم میکند که کلام شریف امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) را آویزه گوشمان کنیم و خودمان در صورت نداشتن تخصص و توانمندی مسؤلیتی قبول نکنیم و پیشنهادهای اینچنینی را با تردید و دقت بررسی کنیم.
پاورقی
1-میزان الحکمه، جلد13
امام جواد(علیه السلام)
«آشکار کردن چیزی، پیش از آنکه استوار گردد موجب تباهی آن می شود»
بعضی از امور هستند که ما نباید آنها را قبل از نهایی شدن و به نتیجه رسیدنشان فاش کنیم چرا که ممکن است به طریق مختلف موانعی ایجاد شود که مانع به نتیجه رسیدن آن کار شود.
مثلاً خیلی از ایده ها و خیلی از کارهایی که سودهای زیادی در آن وجود دارد را می توان یکی از صدها مصداق و نمونه ایی برای این حدیث شریف از امام جواد(علیه السلام)دانست که در صورت فاش کردن آن قبل از به نتیجه رسیدنش ممکن است به بهانه های مختلف توسط افراد مختلف کپی برداری و یا دزدیده شود.
از نمونه های دیگر که به ذهن می رسد می توان اسرارجنگی، اسرارمدیریتی و.....را مثال زد.
پاورقی
1-میزان الحکمه ج5، 263