امام صادق(علیه السلام)

« الَّذِی یُثْبِتُهُ‏(الایمان) فِیهِ‏ الْوَرَعُ‏ وَ الَّذِی یُخْرِجُهُ مِنْهُ الطَّمَع‏»

«آنچه (ایمان) را در عبد استوار میکند ورع است وآنچه ایمان را از عبد بیرون میبرد طمع است»₍₁₎

1-ایمان: تسلیم توأم با اطمینان خاطر.₍₂₎

2-ورع: انسان متقی کسی است که از گناه بپرهیزد،

رسول اکرم_{(صلی الله علیه وآله)}:

«الصلاة معراج‏ المؤمن‏»₍₁₎ «نماز، معراج مؤمن است»

عبادت ها ونمازهای واجبی که ما روزانه آنها را در پنج نوبت میخوانیم احکام وآداب واسراری دارند که بحث وشرح هر قسمتی را عده ای از علماء اسلام بر عهده گرفته اند وعمر خود را صرف آن نموده اند.

مثلاً شهید اول _{(قدس سره)} احکام واجب نماز را در یک کتاب به نام «الفیه» نوشت و آداب مستحبی آن را که تقریباً بالغ بر سه هزار توصیه میباشد در کتاب دیگری به نام «نفلیّه» جمع آوری نمود.

رسول اکرم(صلی الله علیه وآله)
«از خود حساب بکشید پیش از آنکه به حساب شما برسند واعمال خود را وزن کنید پیش از آنکه آنها را بسنجند وبرای روز قیامت خویشتن را آماده کنید»
وسائل الشیعه ج۱۶
شاید وقتی حرف از بندگی خدا ومعنویت به میان می آید ذهن غالب مردم یاد عبادت ها ونماز های طولانی وذکر گفتن با تسبیح بیافتد.

شاید بعضی ها بگویند
1_ که گناه کردن هم لذت دارد و هم آسانتر است.
2_یا بگویند میخواهم گناه نکنم ولی نمیتوانم.
3_و....
در مورد اشخاص اول:
پیشنهاد میکنیم اگر شما دنبال لذت هستید ولذت گناه کردن هم بارها چشیده اید وناراحت هم نیستید.

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِکُمْ وَ أَوْلادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیم»(1)

«ای کسانی که ایمان آوردید! بعضی از همسران و فرزندان شما دشمن شمایند از آنان بر حذر باشید و اگر عفو کنید و از خطاهایشان بگذرید و بدیهایشان را ندیده بگیرید کاری خدایی کرده‏ اید چون خدای تعالی هم غفور و رحیم است»(2)

امیرالمومنین علی(علیه السلام)
 «صَلَاحُ النَّفْسِ مُجَاهَدَةُ الْهَوَی‏»
اصلاح وتربیت نفس(خودسازی)درمجاهده با هوای نفس است «یا همان مجاهده با هوای نفس است»
مسلماً وقتی بحث از خودسازی وتربیت نفس میشود، ما با عادت ها و رفتارهایی روبرو هستیم

امام باقر(علیه السلام)
«قَالَ لِبَعْضِ شِیعَتِهِ بَلِّغْ مَنْ لَقِیتَ مِنْ مَوَالِینَا عَنَّا السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُمْ إِنِّی‏ لَا أُغْنِی‏ عَنْکُمْ‏ مِنَ‏ اللَّهِ‏ شَیْئاً إِلَّا بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ فَاحْفَظُوا أَلْسِنَتَکُمْ وَ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ عَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَاةِ فَإِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ»(1)
امام باقر(علیه السلام) به یکی از شیعیان فرمودند:سلام ما را به دوستان ما برسان وبه آنها بگو که من از طرف خداوند سودی به حال شما ندارم وشما را بی نیاز نمیکنم مگر به ورع واجتهادشما(احتمالاً منظوردانستن احکام دینی به قدر کفایت باشد)پس مراقب دست وزبان خود باشید، وهمچنین بر شما باد صبر ونماز که خداوند با صابران است»

امام باقر(علیه السلام):
«الْجَنَّةُ مَحْفُوفَةٌ بِالْمَکَارِهِ‏ وَ الصَّبْرِ فَمَنْ صَبَرَ عَلَی الْمَکَارِهِ فِی الدُّنْیَا دَخَلَ الْجَنَّةَ وَ جَهَنَّمُ مَحْفُوفَةٌ بِاللَّذَّاتِ وَالشَّهَوَاتِ-فَمَنْ أَعْطَی نَفْسَهُ لَذَّتَهَا وَ شَهْوَتَهَا دَخَلَ النَّارَ»(1)
«راه بهشت مملوّ است ازسختی ها وناگواری ها وصبر در برابرآنها، پس هر کس در مقابل این ناگواریها صبر کند داخل بهشت میشود.ودر مقابل راه جهنم پر است از لذتها وشهوتها وهرکس نفسش را تسلیم این شهوتها ولذتها کند داخل جهنم میشود»
شاید بشود اینچنین تحلیلی از این حدیث شریف داشت

رسول اکرم(صلی الله علیه واله)
«یَا أَبَا ذَرٍّ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ‏ أَهْلَ‏ بَیْتِی‏ فِی‏ أُمَّتِی‏ کَسَفِینَةِ نُوحٍ مَنْ رَکِبَهَا نَجَا وَ مَنْ رَغِبَ عَنْهَا غَرِق‏»(۱)
«خدا اهل بیت مرا در میان امت من مثل کشتی نوح قرار داده است.»
چه قدر انسانهایی که وقتی با آنها در مورد پاکی وخودسازی حرف میزنیم، با چشم هایی نا امید به آدم نگاه میکنند وافسوس میخورند ومیگویند خیلی دوست دارم که آدم خوبی باشم ونمازهایم را اول وقت بخوانم و خوب زندگی کنم ولی زندگی، زن، بچه، قسط های وام وصد مشکل دیگر اجازه نمیدهد

اینکه هر انسانی برای خودش، برای زندگی اش، برای کارش، تحصیلش و....برنامه و فکروخیالی دارد، آرزویی دارد، انکار ناپذیر است، وحتماً اگر به زندگی افراد موفق نگاهی بکنید خواهید دید که در ابتدای کار برای خود برنامه و آرزویی داشته اند و به دنبال آن آرزو و برنامه مراحل موفقیت را طی کرده اند.
بحث ما به طور اجمالی پیرامون انواع آرزو است؛ آرزوها میتوانند سازنده باشند ویا میتواند مخرب باشد.
1-آرزوی سازنده آرزویی است که هم دنیا وهم آخرت انسان را تامین میکند

امام صادق (علیه السلام) :
دشوارترین کارها سه کار است: نسبت بمردم در باره خود انصاف دادن تا آنجا که بنفع خود به چیزی از مردم راضی نشوی مگر آنکه بهمان مقدار بنفع مردم از خود راضی باشی و با برادر دینی در امور مالی همراهی کردن و در همه حال بیاد خدای بودن؛ مقصود از یاد خدای نه فقط گفتن‏«سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا له الا اللَّه و اللَّه اکبر»است بلکه چون امری از طرف خداوند بتو برسد فرمان بری و چون بچیزی برسی که خداوند عز و جل از آن نهی فرموده ترکش نمائی.(1)

دیشب یک وبلاگی رو دیدم که در مورد مسایل مربوط به سیر سلوک و معنویت مطلب مینوشت ودستوراتی هم تجویز میکرد؛ البته از نحوه مطالب ودستوراتی که میداد معلوم بود نیت بدی ندارد و صرفاً دوست دارد که دیگران هم را از تجربه ها ولذت های معنوی خودش که از انجام برخی دستورات برده آگاه کند،

متاسفانه در بین مردم خیلی ها هستند که اگه مشکلی برایشان پیش بیاید یا اینکه حاجتی داشته باشند زود به فکر ختم وختومات و ذکر و ورد می افتند. البته اشکالی ندارد، ولی باید دقت کرد که این روش آفاتی دارد واگر کسی خود سر دنبال این مسایل برود دچار مشکلاتی در زندگی خواهد شد وباید حتماً این دستورات رو ازعالم ربانی بگیرد وبا اجازه انجام دهد که در اینصورت خیلی هم خوب است.

یکی از مهمترین خصلت هاورفتارهایی که در آداب معاشرت دینی به آن توصیه شده خوش اخلاقی وحسن خلق است. اینکه انسان در برخورد طوری عمل کند که اطرافیان، دوستان، نزدیکان وخانواده او از او رنجیده خاطر نشوند، اینکه انسان در گفتار وسخن گفتن طوری حرف بزند که دل کسی نشکند وبه کسی بی احترامی نشود. شاید بگویید که ما هر کاری کنیم باز یک عده نارحت خواهند شد.

همه ما دوست داریم که زود به خواسته هایمان برسیم ، به حاجت هایمان برسیم بخصوص در مسایل معنوی و مربوط به خودسازی. این روحیه عجول بودن که در انسان وجود دارد غیر قابل انکار است.
«خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَل»(1)
آدمی در خلقت و طبیعت بسیار شتابکار است(2)

بدون شک همه زمانها وهمه مکانها دارای ارزش یکسانی نیستند ، بعضی مکانها شرافت بیشتری نسبت به بقیه مکانها دارند وبعضی زمانها هم دارای ویژگی ها وقداست های خاصی نسبت به بقیه زمانها هستند.
مثلاً حرم هایی مثل نجف یا کربلا یا مشهد و... مکان هایی هستند که از نظر قداست نمونه ای ندارند و زمانهایی مثل بین الطلوعین یا عید فطر یا عید قربان یا عید غدیر خم و...زمانهایی هستند که از نظر معنویت بی مثال هستند.

«اولیاءالله» اگر با توجه به معنی دقیق آن بخواهیم بحثی داشته باشیم ،بهتر است از اول شروع کنیم
کلمه«ولی»در فارسی یعنی سرپرست ، مثل پدر یا مادر . ولی در عربی معنی دقیقتری دارد مخصوصاً هنگامی که به کلمه مبارک«الله» اضافه میشود

منتظر بودن یک حالت روحی است برای کسی که نیازی به کسی یا حرفی یا پیامی ویا در مانی و یا هر چیز دیگری دارد و هنوز به انها نرسیده است و برای رسیدن آن شخص یا آن حرف ویا آن پیام ویا آن درمان در حال صبر است که بهش برسد.
در واقع اگر دقت کنید انسان قبل از منتظر بودن باید شناختی از نیازش داشته باشد،

این ضرب المثل یکی از معروفترین ضرب المثل هایی است که علماء آن را به کار میبرند و از «آیه 143سوره مبارکه اعراف»الهام گرفته شده
در واقع کنایه ای است برای کسانی که مباحث دینی ومعرفتی را فقط در بین کاغذ ها وسخنرانی های بزرگان دنبال میکنند

آدرس کانال وادی مقدس

/telegram.me/joincha

ادرس اینستاگرام
www.instagram.com/v

آدرس افسران

http://www.afsaran.ir/group/1609

آدرس لنزور

http://www.lenzor.com/vademoghadas

آدرس فیس نما

http://facenama.com/vademoghadas

آدرس کلوپ

http://www.cloob.com/vademoghadas