امیرالمؤمنین‌علی_{(علیه‌السلام)}
«مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ»₍₁₎
«هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیب‌هایش آگاه شود»

تربیت نفس و خودسازی اتفاقی نیست که به صورت تصادفی رقم بخورد.

شلوغی زندگی دنیا و معاشرت با افرادی که خودشان را فراموش کرده‌اند و غرق در دنیا و رذائل نفسانی شده‌اند هر کدام پرتگاهایی هستند که می‌توانند ما را بیشتر از قبل از خودمان غافل و به دره غفلت و نسیان بیاندازند.

در این شلوغی و در این هیاهوی دنیا همواره باید مراقب بود و نگهبان سرمایه معنوی خود بود و نگذاشت رنگ دنیا و رنگ غفلت در قلب ما نفوذ کند و خودش را در گوشه و کناره‌های قلب ما پنهان کند.

مراقبه و محاسبه و استغفار هر کدام نسخه‌هایی هستند شفا بخش برای زدودن امراض آشکار و غیر آشکار انسان چه آن امراضی که از آن خبر داریم و چه آن امراضی که از آن بی خبریم و همانند علف‌های هرز در گوشه‌ و کناره‌های  قلبمان در حال رشد و نمو هستند.

پاورقی
1-عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص435

لینک منبع مطلب